Wypracowania z lektur liceum, technikum

Barbara Jeziorkowska była jedną z głównych bohaterek występujących w powieści H. Sienkiewicza pod tytułem „Pan Wołodyjowski”. Dziewczyna była sierotą, a pieczę nad nią sprawował stolnik latyczowski, pan Makowiecki. Barbara była „różowa jak pączek róży, jasnowłosa, o bystrych niespokojnych oczach i zawadiackiej minie”. Była to drobna i niska dziewczyna o wielkim i wybuchowym temperamencie. Często się złościła i gniewała, nie lubiła, gdy ktoś ją karcił za jej zachowanie, ale nie potrafiła

Wypracowanie dotyczy Michała Wołodyjowskiego, jednego z bohaterów powieści H. Sienkiewicza pod tytułem „Ogniem i mieczem” i stanowi jego charakterystykę. Wołodyjowski był najlepszym przyjacielem Jana Skrzetuskiego, Onufrego Zagłoby i Longinusa Podbipięty. Był oficerem dragonów księcia Jeremiego Wiśniowieckiego. Wołodyjowski był młodym mężczyzną niskiego wzrostu, drobnej budowy ciała. Nie był urodziwym mężczyzną. Na twarzy miał charakterystyczny wąsik, którym poruszał w bardzo zabawny sposób. Mimo niepozornego wzrostu i  wyglądu był bardzo walecznym i silnym

Jednym z bohaterów występujących w powieści „Ogniem i mieczem” H. Sienkiewicza był Jurko Bohun, a poniższa praca stanowi charakterystykę tej postaci. Bohater był pułkownikiem kozackim o wielkiej sławie i posłuchu. Wśród Kozaków krążyły o nim legendy, śpiewano o nim pieśni. Jurko był młodym i przystojnym mężczyzną o typowej ukraińskiej urodzie. Był smukły jak topola z obliczem smagłym. Miał bujny, czarny wąs, wysokie czoło, na które spadała czarna czupryna. Nos miał

Longinus Podbipięta był jednym z bohaterów występujących w powieści H. Sienkiewicza „Ogniem i mieczem”. Longinus był litewskim szlachcicem herbu Zerwikaptur. Był wiernym towarzyszem i przyjacielem Jana Skrzetuskiego. Był to mężczyzna bardzo wysoki i szczupły, wręcz chudy. Miał szerokie ramiona i żylasty kark. Wyglądał jak wychudzony niepozorny człowiek. W rzeczywistości jednak był niepospolicie silny. Ubierał się dostatnio, wyglądał jak dostojny i możny człowiek. Twarz jego malowała jednak osobę łagodną i szczerą.

Jan Skrzetuski był jednym z bohaterów głównych występujących w powieści H. Sienkiewicza pod tytułem „Ogniem i mieczem”. Był on postacią fikcyjną w utworze. Skrzetuski był szlachcicem herbu Jastrzębiec i oficerem w chorągwi husarskiej księcia Jeremiego Wiśniowieckiego. „Był to młody jeszcze bardzo człowiek, suchy, czerniawy, wielce przystojny, ze szczupłą twarzą i wydatnym orlim nosem. W oczach jego malowała się okrutna fantazja i zadzierżystość, ale w obliczu miał wyraz uczciwy. Wąs dość

Jedną z bohaterek powieści „Ogniem i mieczem” H. Sienkiewicza była Helena Kurcewiczówna. Pochodziła z rodu Kurcewiczów,  była córką Wasyla Kurcewicza, przed laty wiernego sługi księcia. Pod opiekę kniahini trafiła po śmierci ojca. Matkę straciła jeszcze w niemowlęctwie, gdyż matka jej zmarła wydając ja na świat. Helena była dziewczyną o wyjątkowej urodzie. Miała oczy „ czarne, aksamitne, a łzawe, a mieniące się, a ogniste. Nad tymi oczami jedwabne ciemne brwi rysowały

Jagmin był jednym z bohaterów noweli „Gloria victis” Elizy Orzeszkowej. Był on dowódcą jazdy na rozkazach Romualda Traugutta. Jagmin był pięknym i silnym mężczyzną. „Na czele jazdy wybór wodza postawił młodzieńca o postawie wyniosłej i czarnym iskrzącym się oku. Młody Herkules z kształtów. Scypio rzymski z rysów”. Autorka porównuje bohatera do mitycznego Herkulesa ze względu na jego budowę i siłę, ale i do Scypio, sławnego wodza rzymskiego, bo żołnierze darzyli

Maryś Tarłowski był jednym z głównych bohaterów noweli Elizy Orzeszkowej pod tytułem „Gloria victis”, a poniższe wypracowanie stanowi charakterystykę tego bohatera. „Nie był ani silny, ani urodziwy, ani bogaty. Był wątły, drobny, na twarzy różowy i biały, a oczy miał jak u dziewczyny łagodne, czyste i tak błękitne, jak te niezapominajki. Wcale też niedawno minęło mu lat dwadzieścia”. On i jego siostra Aniela byli sierotami. Kochali się jednak bardzo i