Andrzej Kmicic – charakterystyka bohatera „Potop”, wypracowanie

Andrzej Kmicic był głównym bohaterem powieści „Potop” autorstwa H. Sienkiewicza a poniższa praca stanowi charakterystykę tego bohatera. Był on typowym szlachcicem, który posiadał zarówno wady jak i zalety. Był człowiekiem zawadiackim, prowadzącym hulaszczy tryb życia. W walce był dzielny, odważny i niepokonany. Był nad wyraz silnym mężczyzną. Był również, jak się później okazało człowiekiem honorowym i oddanym sprawie. Za wszelką cenę próbował odzyskać dobre imię, zaufanie przyjaciół a przede wszystkim miłość Oleńki, którą kochał szczerze i oddanie. Bohater był postacią dynamiczną, która zmienia się pod wpływem przeżyć i wydarzeń jakie miały miejsce z jego udziałem. Z hulaki i zawadiaki staje się oddanym, dumnym i honorowym rycerzem, który postanowił stanąć w obronie kraju i jego godnych przedstawicieli. Pragnął rozliczyć się ze wszystkimi wrogami i swoimi czynami zrehabilitować się tak, by ludzie mu przebaczyli. Wypracowanie zawiera 506 wyrazów / 3480 znaków.

Andrzej Kmicic był głównym bohaterem powieści „Potop” autorstwa H. Sienkiewicza. Pochodził z zamożnego, ale z czasem ze zubożałego rodu. Był przeznaczony na męża młodej Oleńce Billewiczównie.

Kmicic był przystojnym młodzieńcem. Miał płową jak żyto  czuprynę, smagłą cerę, siwe oczy, bystro patrzące, ciemne wąsy, twarz młodą, orlikowatą i wesołą.  Miał bystre i zawadiackie zarazem spojrzenie, które przyciągało kobiety. On sam nie stronił od nich, czuł się pewny siebie i wykorzystywał to chętnie. Jednak, gdy ujrzał Oleńkę, pokochał ją szczerze i pozostał jej wierny nawet wtedy, gdy ta się od niego odwróciła.

Kmicic był człowiekiem młodym, żywym i energicznym. Lubił dobą zabawę i życie towarzyskie. Jako przedstawiciel szlachty posiadał wiele wad, takich jak warcholstwo, pijaństwo, zuchwalstwo czy zbytnia pewność siebie. Był porywczy, wybuchowy. Miał duszę awanturnika. Był również egoistą, który dbał tylko o własne dobro. Długo nie wiedział czym jest prawdziwy patriotyzm. Lubił wdawać się w bójki i bić się z rycerzami. Nie stronił od awantur. Jego hulaszczy tryb życia nie spodobał się Oleńce, która często go za to karciła. Odmówiła mu również ożenku, dopóki się rycerz nie zmieni. Jednak porywczy młodzieniec porwał dziewczynę, a odbił ją Wołodyjowski. Chłopak często podejmował niewłaściwe decyzje, pokierowane impulsem a nie rozwagą.

Andrzej Kmicic nieświadomie dopuścił się zdrady, za co okrzyknięto go zdrajcą ojczyzny. Książę Janusz Radziwiłł podstępem wymusił na rycerzu przysięgę wierności i wykorzystał go do swoich, niecnych celów. To za jego sprawą książę oddał Litwę Szwedom. Młody Kmicic pozostał z niczym, odwrócili się od niego przyjaciele i ukochana. Nie mógł uwierzyć w to co się stało. Jego honor i duma bardzo cierpiały. Pod wpływem emocji jakie nim targały postanowił się zmienić i odkupić swoje winy. Pragnął walczyć w szeregach rodaków przeciwko zdrajcom i manipulantom, ale z własnym nazwiskiem było to niemożliwe. Dlatego też przyjął nazwisko Babinicz i udał się do Częstochowy. Po spowiedzi u księdza Kordeckiego, już jako Babinicz, Kmicic stanął w obronie klasztoru. Wykazał się wielką odwagą i sprytem. Potrafił również przytakiwać i pozornie poprzeć Kuklinowskiego, by wydobyć z niego cenne informacje. Prowadzi działalność na rzecz Polaków i wsławił się w wielu bitwach i działaniach. Uratował również samego Jana Kazimierza i dzielnie walczył z jego wrogami. Okazał się doskonałym rycerzem i człowiekiem honoru. Był człowiekiem pomysłowym, sprytnym i niezwykle odważnym, nie wahał się narażać własnego życia dla ważnych spraw wymagających najwyższego poświęcenia. Wykazał się męstwem, bohaterstwem i szaloną odwagą. Z wielką determinacją działał dla dobra kraju, ale również dla odzyskania dobrego imienia i honoru rycerskiego.

Działania wojenne i walka o ojczyznę wyzwoli w Kmicicu prawdziwe patriotyczne uczucia. Chłopak zaczął doceniać postawę patriotyczną ukochanej, docenił jej dobroć, mądrość i szlachetność. Ogrom przeżyć dokonał w nim niesamowitą przemianę. Z hulaki i zawadiaki stał się dzielnym, walecznym i honorowym rycerzem. Kmicic odkupił swoje winy, a jego wcześniejsze czyny zostały mu wybaczone. Bohater oczyścił swoje imię i zyskał nową lepszą sławę. Stał się przykładem idealnego patrioty, człowieka wielkiego czynu i odwagi. Kmicic jest godny naśladowania również za to, że potrafił się zmienić, stać go było na próbę naprawienia wyrządzonego zła. Potrafił naprawić swoje błędy i zrobił to z całą swoją godnością i odwagą.

Todd Anderson – charakterystyka bohatera, N. H. Kleinbaum
Todd Anderson był jednym z bohaterów głównych powieści N. H. Kleinbauma pod tytułem „Stowarzyszenie umarłych poetów”. Był jednym z uczniów Akademii...
Wypracowanie „Wesele” Wyspiańskiego - Obraz inteligencji
Obraz inteligencji w „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego Inteligencja jako pojecie społeczne i kulturowe stanowi swoistą „ kastę ”. Inteligencja...
„Wybudowałem pomnik” i „Apollo i Marsjasz” – interpretacje utworów Herberta i Horacego
„Wybudowałem pomnik” Horacy Horacy w swoim utworze „Wybudowałem pomnik” mówi, że mimo śmierci pamięć o nim będzie żyła. Słowa „nie wszystek umrę”...
Szpak Mateusz – charakterystyka bohatera „Akademii pana Kleksa” J. Brzechwy
Jednym z bohaterów występujących w książce pod tytułem „Akademia pana Kleksa” był szpak Mateusz. Mieszkał wraz z panem Kleksem w jego akademii,...
Stary Człowiek – charakterystyka bohatera „Stary człowiek przy moście”
Tytułowego bohatera poznajemy, gdy siedział przy moście pontonowym w starym, zniszczonym i zakurzonym odzieniu. Bohater pochodził z miasteczka...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *