Sztuka, będąca formą działalności ludzkiej, wykonana przez różnorodnych artystów, jest zjawiskiem niezwykle szerokim i zróżnicowanym, do tego stopnia, że trudno ją zamknąć w jednej, spójnej definicji. Jej istota jest płynna i dynamiczna, a zakres tak szeroki, że praktycznie każde nowe dzieło ma potencjał wykraczać poza ustalone granice dotychczasowych definicji. Sztuka odgrywa różnorodne role, w tym estetyczną, dydaktyczną, terapeutyczną i społeczną, ale te funkcje nie wyczerpują jej istoty.
Początki sztuki, powiązane z rozwojem cywilizacji, prawdopodobnie łączą się z funkcjami magicznymi i obrzędowymi, co do dziś jest widoczne u niektórych ludów pierwotnych.
Różnorodność definicji sztuki, próbujących ująć jej istotę, sięga starożytności. Wtedy uważano sztukę za rodzaj umiejętności czy rzemiosła, opartego na znajomości i stosowaniu ściśle określonych reguł. Jednak w XX wieku Ludwig Wittgenstein zaproponował bardziej otwartą definicję, zaliczając sztukę do grupy pojęć otwartych. Ta próba zdefiniowania sztuki spotkała się z intensywną krytyką, ponieważ według niej niemal wszystko mogło być uznane za sztukę.
Można zatem powiedzieć, że sztuka to zjawisko ewoluujące, odzwierciedlające zmieniające się wartości, konteksty kulturowe i społeczne. Jest zarówno produktem, jak i odzwierciedleniem swoich czasów, ciągle się zmieniając i adaptując. W jej obrębie mieszczą się zarówno tradycyjne formy, takie jak malarstwo, rzeźba czy muzyka, jak i nowoczesne wyrażenia, takie jak sztuka cyfrowa, performance czy sztuka uliczna. Sztuka może być również narzędziem do wyrażania i kształtowania tożsamości osobistej i społecznej, narzędziem krytyki społecznej, a nawet rewolucji politycznej.
Ostatecznie, definicja sztuki pozostaje otwarta i elastyczna, umożliwiając ciągłe odkrywanie i eksplorowanie nowych form, metod i znaczeń.
W poczet sztuki zaliczyć możemy: malarstwo, rzeźbiarstwo, rysunek, taniec, śpiew, aktorstwo, teatr, architekturę itp.