Manicheizm to jeden z systemów religijnych powstałych w pierwszych stuleciach po narodzinach Chrystusa. Jej twórcom był urodzony w zachodniej Persji Mani (zwany również Manicheuszem). Religia ta to połączenie zarówno staroirańskiego zoroastryzmu, chrześcijaństwa i buddyzmu. Co ciekawe jednym z wyznawców był święty Augustyn, który później stał się przeciwnikiem manicheizmu.
Główne założenia tego sytemu religijnego opierają się na założeniu, iż w świecie toczą się nieustanne walki dobra ze złem, które reprezentuje światło i ciemność. Sama historia kosmosu podzielona jest zaś na trzy podstawowe etapy. Przeszłość to wiek złoty, kiedy wszystkie pierwiastki współistniały ze sobą. Teraźniejszość zaś to moment kiedy wszelkie pierwiastki się ze sobą wymieszały przez co każdy walczy o dominację. Przyszłość jest etapem, w którym nastąpi oczyszczenie polegające na rozdzieleniu wyznawców dobra od wyznawców zła. Póki co jednak walka ta trwa również w samym człowieku, a wszystko co materialne reprezentuje zło. Nawet kopulacja była przez nich uważana za niewłaściwą. „Drogą wyzwolenia spod wpływu zła jest poznanie.
Zbawienie może być osiągnięte nie tylko dzięki wierze i moralności, ale przede wszystkim dzięki własnemu rozumowi. Dzięki zdobywaniu wiedzy o sobie i Bogu można zrozumieć naturę siebie, świata i przeznaczenia, to skąd przychodzimy, gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy.”