Kubizm jest kierunkiem w sztuce, stosowanym w jej plastycznych dziedzinach takich jak malarstwo oraz rzeźba. Jako, że kierunek ten swój początek miał w początkowych latach XX wieku we Francji, to jego prekursorami byli Pablo Picasso oraz Georges Braque. Samo słowo kubizm użyte zostało po raz pierwszy przez jednego z krytyków a oznacza ono słowo kostka lub sześcian. Mimo, iż nazwa przyjęła się błyskawicznie, to sami twórcy (przynajmniej w początkowej fazie) starali się jej unikać. Swą inspirację podczas tworzenia czerpali z sztuki staroiberyjskiej, plemiennych afrykańskich masek, oraz niektóre twory Paula Cezanne’a.
Wraz z rozwojem tego kierunku jego dwaj główni prekursorzy połączyli siły. Zaczęli oni stosować kawałki tapet, wycinki gazet a nawet trójwymiarowe obiekty, które wpasowywane były w dzieło. „Kubistom zależało na zdefiniowaniu rzeczywistości, wydobyciu stereometrycznej struktury przedmiotów. Aby to osiągnąć, stosowali geometryzację, syntezę i odrzucenie perspektywy. W dużym skrócie, można powiedzieć, że dana, widziana forma zostawała najpierw zgeometryzowana (czyli wpisana w kształt sześcianu – z łac. cubus), a następnie rozbita na mniejsze elementy walców, stożków, kul itp.” [wikipedia]