„Pan Tadeusz” –sen o Polsce
„Pan Tadeusz to jeden z najbardziej znanych utworów Adama Mickiewicza, powstał on w roku 1834 podczas pobytu autora w Paryżu. Jako oddany patriota nie pozostawał on obojętny na losy ojczyzny, tęskniąc za nią marzył o powrocie. Dostrzegł również prawdziwe oblicze emigracji- widział dzielące ludzi różnice oraz ich problemy z odnalezieniem siebie w nieznanej rzeczywistości. Postanowił więc w jaki kol wiek sposób podnieść na duchu rodaków, stworzyć dzieło którego treść pozwoli uwierzyć w leprze jutro. Obraz zawarty w utworze „Pan Tadeusz” ukazuje Litwę jako sen z lat młodzieńczych. To jak wspomnienia z dzieciństwa, przepiękne opisy przyrody przeplatają się z elementami ludowymi uwidaczniają wierzenia o duhach i skrzatach. Autor dokonuje tu również personifikacji, przykład może stanowić opis leśnej polany , która ukazana została jako orszak gości weselnych wesoło, radośnie i beztrosko oddają się zabawie wraz z młodą parą. Ogród warzywny to kolejny przykład, widzimy tu zbiorowisko przeróżnych stworów, przyglądają się one sobie nawzajem pełzając po ogrodzie.
Jak widać więc wyraźnie utwór zawiera w sobie sen o Polsce. Opisy przyrody są jak baśniowe pełne magii i piękna, to widok ukochanej ojczyzny takiej jaką chciał by ją widzieć autor. Cały ten opis jest tłem dla obrazu szlachty, charakteryzującej się hołdowaniu wartością patriotycznym. Wielu z jej przedstawicieli to dzielni wojacy , który swym życiem zaświadczyli miłość do ojczyzny, należy tu wymienić: Rębajło, Kropidło, Brzytewka. Są to oczywiście postacie przejaskrawione poprzez nie bowiem Mickiewicz pragnął uwidocznić wszystkie cechy, które chciał odnaleźć w społeczeństwie. To marzenie, senna mara w której wszyscy na równi pragną osiągnąć jeden cel – niepodległość Polski. Ten obraz podkreślony jest podczas witania legionów Dąbrowskiego, wszyscy wykazują ogromny entuzjazm, ten dzień jest dla nich nadzieją na leprze jutro. Gdy Jankiel rozpoczyna swój koncert wszyscy słuchają go z rozrzewnieniem. Symbol białych orłów na czapkach budzi wiarę i nadzieje w to, że istnieje szansa na zwycięstwo i tak upragnioną wolność. Ta chwila przypomina nierealny sen, marzenia, które ostatecznie okazały się złudne, gdyż Napoleon poniósł klęskę i Polska nie odzyskała swej niepodległości.
Jak widać więc wszystkie zabiegi estetyczne i stylistyczne, wyolbrzymienia i personifikacje miały ukazać stworzony przez autora sen o Polsce. Jest on wyrazem wspomnień szczęśliwych lat a także nadziei, iż może kiedyś ojczyzna odzyska swą dawną świetność. Obraz ten miał przypominać , ale także dawać nadzieje by ludzie wypełniali swe myśli walką o niepodległość by byli zagorzałymi patriotami nigdy nie trącącymi wiary. Dzięki bowiem takim postawą sen wydaje się być coraz bardziej prawdziwy i możliwy do ziszczenia.
