Albert Camus „Dżuma” – Charakterystyka Jeana Tarrau
Powieść „ Dżuma ” autorstwa Alberta Camusa zawiera wiele postaci, niektóre z nich jednak warte są szczególnej uwagi. Tarrau jest właśnie taką osobą, w jego obrazie autor zawiera wiele bezcennych cech, które ukazały się w obliczu epidemii. Jego filozofia życiowa ma kluczowe znaczenie w rozszyfrowywaniu symbolicznego znaczenia „ dżumy”, to on bowiem w walce z epidemią widzi głębszy sens. Tragedia jego życia może stać się przykładem dla innych, niesie w sobie nadzieje i wiarę w ludzi. Jak twierdził bohater należy odrzucić wszystko co może usprawiedliwiać zło, należy zawsze stanąć po stronie ofiar by móc choć zmniejszyć spustoszenie.
Jean Tarrau – syn zastępcy prokuratora generalnego jest drugą po doktorze Rieuks tak ważną postacią w utworze. Jest sprzymierzeńcem i zarazem przyjacielem głównego bohatera. To dzięki jego opisom poznajemy dokładna charakterystykę doktora Rieux. Ta postać nie jest rodowitym mieszkańcem Oranu, przyjechała do miasta na kilka tygodni przed wybuchem epidemii dżumy. Jako człowiek Tarrau również staje do walki ze złem, jego postawa jest spowodowana świadomością rodzinnej przeszłości. Gdy Tarrau dowiedział się o czynach ojca związanych z egzekucjami ludzi skazanych na śmierć był wyraźnie wstrząśnięty. Poruszył go nie sam fakt uczestniczenia w tych procesach ale czerpanie z tego przyjemności. Postawa ojca, jego brak współczucia i człowieczeństwa spowodowała, że Tarau postanowił stanąć w obronie ludzi przed złem. Mimo ,że nie ponosił on odpowiedzialności za czyny rodzica uznał się współwinnym i postanowił odkupić te winy. Postanowienia te pomagają wytrwać mu w swych założeniach nawet w najtrudniejszych momentach. Jako bohater wyróżnił klasyfikację ludzi dzieląc ich na: ofiary, zarażonych i lekarzy. Bohater uważa , że trzeba zrobić wszystko co tylko możliwe by przeciwstawić się złu – nie zostać zadżumionym. Sens tej wypowiedzi ma charakter nie tylko dosłowny ale i symboliczny. Ma zobrazować przeciwstawienie się wszelkim przejawom zła, nie zostać zadżumionym czyli nie stać się człowiekiem okrutnym , pozbawionym ludzkich odruchów, znieczulonym na cierpienie innych. Bohater w dosłownym znaczeniu oddał swe życie walce z epidemią , zaraża bowiem się i umiera na dżumę. Tarrau umiera w spokoju z czystym sumieniem kończąc swe życie w walce o przetrwanie najważniejszych idei i wartości. Postać ta jak widać ma charakter pozytywny, prezentuje bowiem swymi czynami najważniejsze wartości. Dzięki tym cechą staje się najlepszym przyjacielem doktora Rieux, jego pobratymcem w niebezpiecznej walce.
Postać ta nie wacha się , nie cofa widząc możliwość zarażenia trwa wiernie przy ludziach obcych a jednak tak bliski. Każdy człowiek dla niego jest bowiem warty uwagi. Swą walką przeciwstawił się nie tylko epidemii ale całemu złu, była ona bowiem symboliczna. Dżuma stanowiła odzwierciedlenie najpodlejszych ludzkich cech, którym należy się bezwzględnie przeciwstawić.
