Stanisław Barańczyk „Wypełnić czytelnym pismem”- analiza wiersza
Stanisław Barańczyk to jeden z najbardziej znanych autorów współczesności. Urodził się 13.02.1946 roku w Poznaniu. Z zamiłowania i wykształcenia poeta, krytyk, eseista, wykładowca literatury na Uniwersytecie Harwarda. Należał do pokolenia Nowej Fali gdy na początkach swej twórczości skupiał się na ukazywaniu fałszu i zakłamania PRL-u. Do odrębnej grupy należy zaliczyć twórczość emigracyjną. Poeta odwołuje się w niej bowiem do motywów literatury romantycznej jak np.: nostalgia, obcość, przywiązanie do wartości ojczystych.
„Wypełnić czytelnym pismem”- to jeden z bardziej znanych utworów Stanisława Barańczaka. Całość utworu sporządzona jest w formie ankiety, swoistego kwestionariusza, który w sytuacjach publicznych ówczesnej Polski należało wypełnić. Ankieta jako swoista forma badawcza pozwalała zebrać wiadomości na temat jednostkowego człowieka pozwalając tym samym na brak podmiotowości. Czytelnik w tekście odnajduje szereg pytań bardzo typowych dla ankiety oraz sugerowane odpowiedzi. Niektóre z pośród nich dotyczą kwestii typowo urzędowych inne prywatnego życia a nawet intymności.
Wymowa wiersza ma za zadanie ukazać prawdę na temat człowieka żyjącego w totalitarnym systemie. To on bowiem determinuje życia człowieka wyznaczając jego rolę w społeczeństwie i sposób myślenia. Tym samym zabijana jest indywidualność. Wtłoczeni do wielkiej machiny systemu podsycane jest brakiem zaufania i strachem, człowiek zdaje się wegetować , nie szuka sensu i własnych celi ale podporządkowuje się władzy. Jak mówi cytat: „urodzony: tak, nie, niepotrzebne skreślić: dlaczego „tak” uzasadnić, czy zamierza mieć dzieci tak, nie, dlaczego nie…” Człowiek żyjący w totalitarnym systemie jest świadom swego położenia i beznadziejności sytuacji. Wie, że nie może budować wolnej przyszłości musi podporządkować się reżimowi. Otaczające jednostkę wszechobecnie ograniczenia sprawiają, że nie chce ona przenosić swych obaw i problemów na dzieci.
Zakańczając należy także omówić budowę utworu. Wiersz stylizowany jest na ankietę, zawarty w formie ciągłej pozbawionej rymów. Użyte w nim środki artystyczne to gra słów, nagromadzenie pytań oraz metafora.