Kurtz – charakterystyka postaci „Jądro ciemności”, wypracowanie

Jednym z bohaterów występujących w książce J. Conrada pod tytułem „Jądro ciemności” był Kurtz. Poznajemy go już w ostatnim stadium ciężkiej choroby. Był wychudzonym, wyniszczonym chorobą starcem, który ledwo przypominał człowieka, o którym tak wiele słyszał kapitan Marlow. O jego dawnej świetności mógł już jedynie stanowić donośny nadal i stanowczy głos bohatera. „Wydało mi się, że ten człowieka ma przynajmniej siedem stóp długości. Nakrycie opadło z jego ciała, które się wynurzyło niby ze śmiertelnej koszuli, nędzne i przerażające. Spostrzegłem, że klatka piersiowa porusza się wraz z żebrami, że widmo kiwa kośćmi ramienia. Wyglądało to, jakby rzezany w starej kości słoniowej żywy wizerunek śmierci potrząsał groźnie ręką wobec tłumu nieruchomych ludzi z ciemnego, połyskliwego brązu. Widziałem, że otwierał szeroko usta – nadawało mu to wygląd niesamowicie żarłoczny, jakby chciał połknąć całe powietrze i całą ziemię, i wszystkich ludzi przed sobą”.

Wypracowanie zawiera 550 wyrazów / 3778 znaków.

Jednym z bohaterów występujących w książce J. Conrada pod tytułem „Jądro ciemności” był Kurtz. Był  on kierownikiem jednej z belgijskich stacji handlowych w Górnym Kongo. „Matka jego była na wpół Angielką, ojciec na wpół Francuzem”.

Poznajemy go już w ostatnim stadium ciężkiej choroby. Był wychudzonym, wyniszczonym chorobą starcem, który ledwo przypominał człowieka, o którym tak wiele słyszał kapitan Marlow. O jego dawnej świetności mógł już jedynie stanowić donośny nadal i stanowczy głos bohatera. „Wydało mi się, że ten człowieka ma przynajmniej siedem stóp długości. Nakrycie opadło z jego ciała, które się wynurzyło niby ze śmiertelnej koszuli, nędzne i przerażające. Spostrzegłem, że klatka piersiowa porusza się wraz z żebrami, że widmo kiwa kośćmi ramienia. Wyglądało to, jakby rzezany w starej kości słoniowej żywy wizerunek śmierci potrząsał groźnie ręką wobec tłumu nieruchomych ludzi z ciemnego, połyskliwego brązu. Widziałem, że otwierał szeroko usta – nadawało mu to wygląd niesamowicie żarłoczny, jakby chciał połknąć całe powietrze i całą ziemię, i wszystkich ludzi przed sobą”.

Kurtz był niezwykle szanowany w swoim europejskim środowisku, doceniano jego pracę, trud, wysiłek i ogromną odwagę. Podziwiano go za jego chęć szerzenia cywilizacji w krajach afrykańskich. Uważano go za człowieka wybitnego o wielkich zdolnościach i umiejętnościach. Dawał się poznać jako człowiek, którego największą pasją było mówienie o miłości bliźniego, wzajemnym szacunku i równości dla ludzi o różnym kolorze skóry. Uważał, że wszyscy są ludźmi i każdemu należy się szacunek.

Jednak czas spędzony poza cywilizacją sprawił, że w bohaterze obudziły się prawdziwe demony i niepochamowane dążenie do władzy absolutnej i bogactwa. Dla własnych korzyści zaczął bezwzględnie wykorzystywać Murzynów. Stał się okrutnikiem, oprawcą i katem swoich „bliźnich”. Podporządkował sobie Murzynów, którzy czcili go jak bóstwo. Uważał bowiem, że cześć mu okazywana należy mu się i jest z całą pewnością zasłużona. Był dla nich bowiem, w swoim mniemaniu, ich dobroczyńcą i wybawcą.

Kurtz swoim postępowaniem zaprzeczył wszelkim swoim ideom i poglądom, które dotychczas głosił. Napawał się swoją władzą i możliwościami. Stał się potworem pozbawionym wszelkich hamulców i zasad moralnych. Z pełną świadomością torturował i zabijał ludzi, wykorzystywał ich ciężką i wytrwałą pracę, wykorzystywał ich naiwność i zaufanie. Uważał, że należy „wytępić te wszystkie bestie!”, bo nie były godne miana ludzi. Uważał Murzynów za prymitywne istoty, niezdolne do samodzielnego myślenia i egzystencji, uważał, że należy je wytępić i oczyścić z nich ziemię. W swych działaniach wielokrotnie posługiwał się podstępem, oszustwem i kłamstwami. Oszukiwał ludzi, po czym bez namysłu ich zabijał, likwidował wszelkie przejawy buntu za pomocą tortur i przemocy.

Kurtz był człowiekiem elokwentnym i doskonałym mówcą, posiadał dar przekonywania, szybko zyskiwał sobie szacunek ludzi. Jednak fakty były takie, że ten człowiek dużo mówił, ale prawie nic nie robił. Jego słowa w ogóle nie znajdowały odzwierciedlenia w czynach.

Kurtz był postacią negatywną. Był człowiekiem zakłamanym, a jego idee fałszywe, bowiem człowiek ten poddał się złu, które w buszu nim zawładnęło. Uważał się za wielkiego człowieka o wielkich ideach i pragnął, by za takiego go uważano. W rzeczywistości okazał się mordercą, żądnym krwi i władzy. Mordował rdzennych mieszkańców ziemi, po której stąpał, uważał, że on jest jej panem i to jemu należą się najwyższe honory i szacunek. Miał o sobie zbyt wysokie mniemanie i przerost ambicji, które go zgubiły. Jako człowiek poniósł klęskę, bo w świecie nieograniczonym przez prawo i zasady moralne i etyczne ujawniły się w nim wszystkie negatywne i najbardziej mroczne zachowania i dążenia człowieka.

Charakterystyka Fausta, J.W Goethe, wypracowanie
J.W Goethe „Faust” Faust to tytułowy bohater dramatu J. W. Goethego. Poznajemy go jako starego średniowiecznego alchemika, swe życie spędził...
„Kowal” interpretacja sonetu Leopolda Staffa, wypracowanie
„Kowal” interpretacja utworu Leopolda Staff Leopold Staff urodził się 14 XI 1878 roku we Lwowie, jego twórczość objęła aż trzy epoki literackie:...
Beorn – charakterystyka postaci „Hobbit, czyli tam i z powrotem” - wypracowanie
Beorn jest jednym z bohaterów powieści J. R. R. Tolkiena pod tytułem „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Był to „olbrzymi mężczyzna; miał bujną,...
Barok – charakterystyka epoki, wypracowanie sprawdzian
Barok – charakterystyka epoki Nazwa epoki – barok pochodzi od portugalskiego słowa barocco dosłownie oznaczającego dziwny, mianem tym określano...
„Nad Niemnem” - praca jako wartość człowieka.
Eliza Orzeszkowa, autorka wielu powieści poruszających problemy o tematyce religijnej, etyczne czy społecznej w jednym z swoich dzieł pt.„ Nad...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *