Witraż- to barwne dekoracyjne płaszczyzny wykonane z barwionego szkła o różnej wielkości wykonane według projektu łączone są ołowianymi spoiwami tworzącymi obrys płaszczyzn, a zarazem rysunkiem w układzie barwnym. Ramki stanowią kontur rysunku, kreskowanie na szkle lub malowanie na nim przeźroczystymi farbami podkreśla charakterystyczne elementy (głowę, oczy, ręce, fałdowanie szat, cieniowanie figur itp.) .Technika witrażu powstała w średniowieczu, szczególnie rozwinęła się w sztuce gotyckiej.
Do Polski owa technika trafiła w XIV wieku i jej głównym ośrodkiem początkowo był Kraków. Najwybitniejszymi polskimi twórcami witraży uważa się Józefa Mehoffera i Stanisława Wyspiańskiego. Artystą, który dokonał najwięcej w tej dziedzinie był żyjący w USA na przełomie XIX i XX wieku Louis Comfort Tiffany. Wprowadził on także nową, trwalszą i bardziej finezyjną, technikę łączenia wszelakich szkieł witrażowych – przy pomocy owijania elementów folią miedzianą i lutowania cyną. Dla ciekawostki za największy witraż w Europie uważa się, witraż znajdujący w Rypinie, który ma powierzchnię 212 metrów kwadratowych.