Skamander, opis grupy

Skamander to grupa poetycka założona w 1918 roku przez wybitnych polskich twórców: Juliana Tuwima, Antoniego Słonimskiego, Jarosława Iwaszkiewicza, Kazimierza Wierzyńskiego oraz Jana Lechonia. Nazwa grupy nawiązuje do rzeki Skamander z mitologii greckiej, co symbolizować miało płynność i ciągłą zmianę w poezji.

SKAMANDER to grupa poetyka, która założona została w 1918 roku przez wielu utalentowanych artystów takich jak Julian Tuwim, Antoni Słonimski, Jarosław Iwaszkiewicz, Kazimierz Wierzyński a także Jan Lechoń.  Jako wzór skamandryci uważali przede wszystkim Leopolda Staffa. Nazwę grupa ta zapożyczona została od mitologicznej rzeki opływającej Troję. Nazwa ta ma jednak drugie dno, które nawiązuje do słynnego zdania z „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego: „Skamander połyska, wiślaną świetlność się falą”.

29 listopada 1918 roku otwarta zostaje kawiarnia poetów „Pod Picadorem” gdzie podczas występów wyklarowały się cele i wspólne dążenia grupy. W latach późniejszych powstają takie tomiki poezji jaki „Czyhanie na Boga” Juliana Tuwima, „Karmazynowy poemat” Jana Lechonia, „Sonety” Antoniego Słonimskiego. Rozpad grupy następuje w latach 1929 – 1939 czego powodem są zróżnicowane zdania na temat zamachu majowego, autorytarnych rządów Piłsudskiego, rozpadu obozu sanacji po śmierci Marszałka.

Do głównych cech zaliczyć można między innymi:[wikipedia]

– bezprogramowość, związana z postulatem wolności; według Skamandrytów programy jedynie ograniczają poezję (stąd zamiłowanie wobec koncepcji witalizmu oraz talentyzmu), programów literacko-poetyckich jest tyle, ile pisarzy i literatów;

– koncepcja poety “słowiarza”, rzemieślnika słowa, niewynoszącego się ponad tłum poety-uczestnika;

– zachwyt nad życiem (również jego stroną biologiczną) i codziennością, zwrot ku sprawom “szarego” człowieka, najważniejsza jest teraźniejszość, nie przeszłość i przyszłość;

-elementy języka potocznego, stosowanie kolokwializmów, neologizmów i wulgaryzmów;

Do grona podstawowych założeń zalicza się między innymi:

– wiązanie poezji z teraźniejszością;

– propagowanie wzorca poety-uczestnika, biorącego udział w życiu państwa (kontrast do roli artysty w Młodej Polsce);

– wprowadzenie jako bohatera szarego człowieka oraz tematyki związanej z jego życiem;

– używanie języka potocznego, gwarowego, pełnego humoru;

– łączenie różnych form wypowiedzi (liryka, satyra, ironia);

Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum

Staff Leopold, życie i twórczość
Leopold Staff urodził się 14 listopada 1878 roku we Lwowie, zmarł natomiast 31 maja 1957 roku w Skarżycku...
Bilans
Bilans to rozumując potocznie, rachunek czy suma strat oraz zysków, wartość wszystkich zliczanych elementów....
Ideologia , definicja
Ideologia w etymologicznym ujęciu wywodzi się od greckich słów idea – myśl i logos – nauka. Pojęcie ideologia...
Eutanazja, definicja
Eutanazja- po raz pierwszy pojęcie to pojawiło się najprawdopodobniej w V w. p.n.e., w komedii Kratinosa...
Mit, definicje i funkcje
MIT jest pewnego rodzaju legendą czy też baśnią, która opisuje wyobrażony przez człowieka porządek świata....
Barwa, definicja
Barwa – inaczej kolor; to jedna z podstawowych jakości zmysłowych odbierana za pomocą siatkówki...
Kubizm, sztuka
Kubizm jest kierunkiem w sztuce, stosowanym w jej plastycznych dziedzinach takich jak malarstwo oraz...
Fresk, najważniejsze informacje
Fresk- (z wł. fresco – świeży) to technika malarstw ściennego polegająca na malowaniu na mokrym,...
Daltonizm , definicja
Daltonizm to choroba określana także mianem ślepoty barw. Określenie daltonizm jest potoczne i używane...
Anatomia, definicja
Jest to nauka o wewnętrznej budowie organizmów żywych: roślin, zwierząt, człowieka. Wyraz anatomia pochodzi...
Artefakt , definicja
Wyraz artefakt został utworzony od łacińskiego słowa ars oznaczającego sztukę i technikę – dzieło ludzkich...
Na szagę
Wyrażenie to jest często używane w kontekście podejmowania działań, które wymagają odwagi, szybkości...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *