Cyprian Kamil Norwid urodził się 24 września 1821 roku w Laskowie-Głuchach, zmarł natomiast 23 maja 1883 roku w Paryżu. Był synem Jana, plenipotenta Radziwiłłów i Ludwiki, która byłą trzecią żoną jego ojca. Niestety fakt wczesnego osierocenia go przez matkę doprowadził do tego, że od roku 1825 wychowywany był przez prababkę Hilarię z Sobieskich. Poeta zawsze chętnie podkreślał, że po kądzieli Jan III Sobieski był jego przodkiem.
Edukację pobierał wraz z bratem w warszawskim gimnazjum. Naukę tą przerwał nie kończąc piątej klasy i wstąpił do szkoły malarskiej. Pobierał on również prywatne lekcje u znanego warszawskiego malarza Jana Klemensa Minasowicza. Śmiało stwierdzić można, że przerwana nauka uczyniła z niego samouka.
Norwid wiele podróżował. W roku 1842 odwiedził Drezno, gdzie doskonalił sztukę rzeźbiarską. Odwiedził również Wenecję i Florencję. Znalazł się również w Berlinie, w którym uczęszczał na wykłady uniwersyteckie. Pod koniec lat pięćdziesiątych zamieszkał w Paryżu, gdzie spotkał Słowackiego i Chopina. Niestety trudna sytuacja materialna wymusiła na nim decyzję o wyjeździe do Stanów Zjednoczonych. Udało mu się dostać tam dobrze płatną pracę. Sielanka jednak nie trwała długo. Wybuch wojny krymskiej spowodował, że poeta postanowił wrócić do Europy, gdzie cierpiąc nędzę i chorując na gruźlicę zmarł samotnie w przytułku.
Norwid uważany jest za jednego z największych romantycznych poetów polskich. Poza tym ceniony jest również, jako prozaik, dramatopisarz, grafik, rzeźbiarz, malarz i filozof. Niedoceniony za życia i zapomniany po śmierci, został ponownie odkryty w okresie młodej polski.
W jego dorobku artystycznym znajdują się takie dzieła jak: Bema pamięci żałobny rapsod, W Weronie, Pieśń od ziemi naszej, Vade-mecum, Kleopatra i Cezar, Za kulisami.
Zobacz test z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum