Jest to uogólniony zarys ukazujący Ziemię oraz jej poszczególne elementy. Mapa równie dobrze ukazywać może niebo, planety a także inne ciała niebieskie. Wykonywana jest zazwyczaj na płaszczyźnie, spełniać musi pewne zasady dotyczące odwzorowania kartograficznego, które określają skalę, w jakiej dana mapa zostaje wykonana. W celu ułatwienia odczytywania informacji zawartych w mapie, stosuje się ogólnie przyjęte znaki graficzne, do których objaśnienia znajdują się w tak zwanej legendzie. Mapa jest bardzo przydatnym narzędziem, z którego bardzo chętnie korzysta wiele nauk takich jak historia, geografia czy też geodezja. Za najstarszą znaną człowiekowi mapę uznaje się odkrytą w anatolijskiej osadzie Catal Hoyock mapę znajdującą się na ścianie.
Podczas sporządzania mapy wykorzystuje się powierzchnię sfery, która przenoszona jest na płaską powierzchnie. W tym celu przyjmuje się, iż ziemie ma kształt idealnej kuli, choć w rzeczywistości tak nie jest, bowiem kola ziemska to nieregularna geoida.
Każda mapa składa się z podstawowych elementów:
– obraz kartograficzny – główna część mapy, przedstawiająca informacje o obiektach i zjawiskach oraz ich rozmieszczeniu. Wiadomości te tworzą treść mapy;
– osnowa matematyczna – przyjęte odwzorowanie kartograficzne i związana z nim siatka kartograficzna, skala oraz sieć punktów osnowy geodezyjnej. Ten ostatni element to przeniesione na mapę punkty na Ziemi mające precyzyjnie określoną pozycje i wysokość;
– elementy pomocnicze – ułatwiają korzystanie z mapy. To głównie legenda, czyli opis umowny znaków użytych na mapie. Czasami są to wykresy do pomiarów na mapach;
– dane uzupełniające – to przekroje, diagramy, tabele. Ten element nie jest konieczny, ale bardzo wzbogaca mapę i ułatwia korzystanie z niej.[wikipedia]