Franz Kafka urodził się 3 lipca 1883 roku w Pradze, zmarł natomiast 3 czerwca 1924 roku w Klosterneuburgu. Był pisarzem o żydowskim pochodzeniu, piszącym w języku niemieckim. Jest on twórcą tak zwanej „sytuacji kafkowej”, która określała konflikt zniewolonej jednostki z anonimową i nadrzędną wobec niej instancją. Świat literacki Franza Kafki ograniczał się głównie do niejednoznacznego poczucia zagrożenia i niepewności, groteskowej deformacji.
Pisarz ten urodził się w Pradze w rodzinie utrzymywanej przez ojca Hermana, który prowadził sklep galanteryjny. Jego matka pochodziła z bogatej rodziny. Sam Franz oprócz dwojga braci, którzy zmarli w krótkim czasie po narodzinach, miał jeszcze trzy siostry. Swoją edukację rozpoczął w niemieckiej szkole ludowej na Targu Mięsnym w Pradze. W latach późniejszych uczęszczał również do humanistycznego Gimnazjum Staromiejskiego. Kolejnym etapem jego edukacji były studia na Niemieckim Uniwersytecie w Pradze, gdzie zdobył tytuł doktora nauk prawnych.
Prywatnie Kafka był zdominowany przez ojca, co skutkowało tym , iż do 35 roku życia mieszkał z rodzicami. Nie był zbyt dobrego zdrowia i często chorował, dlatego przynajmniej raz w roku odwiedzał sanatorium.
Wśród jego dzieł znajdują się między innymi: Wyrok, Kolonia Karna, Przemiana, Proces, Zamek, Ameryka.