Gustaw Herling-Grudziński urodził się 20 maja 1919 roku w Kielcach, zmarł natomiast w nocy z 4 na 5 lipca 2000r. Pobierał naukę na kierunku polonistyka na Uniwersytecie Warszawskim, niestety musiał ją przerwać z powodu wybuchu II wojny światowej. Po tym jak sytuacja w kraju stała się niebezpieczna Grudziński postanowił wyjechać na Zachód. Aby to osiągnąć przedostał się do Lwowa, gdzie szukał kontaktów, z których pomocą mógłby opuścić tą część Europy. Niestety podczas próby wyjazdu z Grodna został aresztowany przez NKWD i skazany na pięć lat pobytu w sowieckich łagrach.
Wolność odzyskał w wyniku głodówki protestacyjnej, jaką podjął w roku 1942. Zaraz po uwolnieniu wstąpił w szeregi armii generała Władysława Andersa, z którą opuścił Związek Radziecki. W późniejszym czasie brał udział między innymi w walkach pod Monte Cassino, co przyczyniło się bezpośrednio do odznaczenia go Krzyżem Virtuti Militari.
Po zakończeniu wojny Grudziński pozostał na zachodzie, poświęcając się zupełnie pracy literackiej. Wśród jego największych dzieł znajdują się między innymi: Żywi i umarli, Inny świat, Skrzydła ołtarza, Upiory rewolucji, Dziennik pisany nocą, Wieża i inne opowiadania.
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum