Adam Bernard Mickiewicz herbu poraj urodził się 24 grudnia 1798 roku w Zaosiu lub Nowogródku. Zmarł 26 listopada 1855 roku w Konstantynopolu. Jest to jeden z najwybitniejszych polskich poetów epoki romantyzmu a także ogólnie polskiej literatury. Przez wielu Mickiewicz umiejscowiony został w czołówce europejskich twórców. Został okrzyknięty tytułem „bard słowiański” lub „poeta przeobrażeń”. Poza tworzeniem swych znakomitych dzieł Mickiewicz był również członkiem Stowarzyszenia Filomatów, związany był również z Kołem Sprawy Bożej Andrzeja Towiańskiego.
Adam Mickiewicz był synem adwokata, Mikołaja Mickiewicza, który zmarł w maju 1812 roku. Niedługo po tym wydarzeniu przez jego rodzinną miejscowość przemaszerowały wojska Napoleona, zmierzające do Rosji. Naukę w szkole wyższej Adam podjął w 1815 roku w Wilnie, ukończył je w 1819 roku zdobywając stopień magistra.
W 1819 roku podjął pracę nauczyciela w Kownie. Praca ta jednak nie trwała długo, ponieważ kilka lat później został aresztowany i skazany na zesłanie w głąb Rosji gdzie podjął również pracę nauczyciela. Po odzyskaniu wolności podróżował p Europie by w osiąść na stałe w Paryżu. Spędził tam 20 kolejnych lat swego życia. Ożenił się z Celiną Szymanowską, z którą miał sześcioro dzieci.
Przez całe życie poczynając od roku 1918, kiedy to stawiał pierwsze kroki jako twórca, pisał znakomite dzieła, przez wielu nadal uważane za niedoścignione. Jego wielki talent pozwolił mu napisać między innymi: „Dziady”, znakomitą epopeję narodową „Pan Tadeusz”, „Konrad Wallenrod”.
Twórczość Mickiewicza:
– Poezje t. 1 – wydane w Wilnie w roku 1822; zawierały Ballady i romanse, a także przedmowę O poezji romantycznej. Ten tom poezji miał przełomowe znaczenie w literaturze polskiej, zapoczątkowując nurt romantyczny oparty o ludowość, poezję ludową, obyczaje i wyobrażenia ludu
– Poezje t. 2 – wydane w roku 1823, zawierały Grażynę oraz II i IV część Dziadów
– Sonety krymskie – wydane w roku 1826 w Rosji
– w Dreźnie powstała III część Dziadów – najwybitniejszy polski dramat romantyczny, napisany wiosną 1832 roku.
– Konrad Wallenrod – wydane w roku 1828 w Rosji
– Pan Tadeusz czyli ostatni Zajazd na Litwie epopeja napisana w Paryżu w latach 1832-1834; wydana 1834. W Panu Tadeuszu Mickiewicz przedstawił romantyczna i pełną nostalgii wizję Polski szlacheckiej
– Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego – broszura polityczna z 1832 roku
– prelekcje paryskie – cykl wykładów Mickiewicza na temat literatury słowiańskiej wygłoszony w Collège de France w latach 1840-44; pierwsze wydania były redagowane przez Mickiewicza
– Liryki lozańskie wydane dopiero pośmiertnie
– pisana przez całe życie I część Dziadów, ukazuje się prawdopodobnie na początku 1821 roku.
– Historia przyszłości – traktat prekursorski wobec osiągnięć europejskiej fantastyki naukowej. Mickiewicz zniszczył rękopisy dzieła, zachowało się jedynie kilka kart oraz relacje przyjaciół autora.
– Konfederaci barscy (fr. Les confédérés de Bar), dramat 1836[wikipedia]
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum