Hedonizm to jeden z nurtów filozoficznych prezentowany głównie przez szkołę filozoficzną, której założycielem był uczeń Sokratesa, Arystyp z Cyreny. Jest to pogląd, który uznaje przyjemność i rozkosz za najwyższe dobro i cel życia. Nawiązuje do tego już sama nazwa, która wzięta jest z języka greckiego. Słowo „hedone” oznacza „rozkosz”. Dobro cielesne w tej doktrynie to główny motyw postępowania ludzkiego.
Mimo, iż hedonista to człowiek, który szczęście wiąże z odczuwaniem przyjemności, to robi to w sposób odmienny od epikurejczyków. Wyróżnić możemy:[wikipedia]
– hedonizm etyczny
– hedonizm psychologiczny
-hedonizm materialistyczny (hedonistyczny materializm, konsumpcjonizm, konsumeryzm)
Hedonizmem etycznym nazywamy takie poglądy, wg których ludzie powinni zmierzać do szczęścia (cudzego lub swojego), bowiem jest to “etycznie dobre”. Hedonizm psychologiczny głosi, iż ludzie pragną szczęścia, nie mówi nic jednak co do sposobu (oraz rodzaju) jego osiągnięcia. Hedonizm materialistyczny dopatruje się najwyższej lub jedynej wartości w gromadzeniu i zużywaniu dóbr materialnych.
Forma te z czasem wyewoluowała między innymi w utylitaryzm, który szerzony i rozwijany był przez brytyjskich filozofów takich jak Jeremy Bentham i John Stuart Mill. Utylitaryzm zakładał, że szczęście wielu ludzi jest ważniejsze niż szczęście jednostki, a szczęście „natychmiastowe” powinno zostać odrzucone na rzecz wielkiego szczęścia w przyszłości.
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum