WITOLD GOMBROWICZ urodził się 4 sierpnia 1904 roku w Małoszczycach, zmarł natomiast 25 sierpnia 1969 roku w Vence we Francji. Pochodził z ziemiańskiej rodziny o szlacheckich tradycjach. W wieku 6 lat przeprowadził się z rodziną do Warszawy. Swą edukację również pobierał w Warszawie. Studiował na wydziale prawa Uniwersytety Warszawskiego. Ostateczne szlify swej edukacji zdobył w Paryżu.
W roku 1933 wydał zbiór opowiadań pod tytułem „ Pamiętnik z okresu dojrzewania”, który niestety nie okazał się szczególnym sukcesem. Dopiero wydana w 1937 roku powieść zaprawiona ironią surrealistyczną pod tytułem „Ferdydurke” wzburzyła zarówno jego czytelnikami jak i krytykami literackimi. Rok później na łamach czasopisma literackiego „Skamander” pojawiła się równie niespotykana sztuka teatralna pod tytułem „Iwona, księżniczka Burgunda”.
W roku 1939 wziął udział w rejsie do Argentyny, gdzie po informacji o wybuchu wojny osiadł na stałe, aż do roku 1963, kiedy to powrócił do Europy. Do Polski niestety już nie powrócił, spędzając ostatnie lata swego życia w Paryżu.
Specyficzny styl Gombrowicza polegał na prezentowaniu różnych grup i warstw społecznych w groteskowy i karykaturalny sposób. Jego twórczość byłą swoistym rodzajem walki o zapewnienie jednostce indywidualności na tle bezmyślnie powielanych schematów obyczajowych i kulturowych.
Jego najsłynniejsze dzieła to: Ferdydurke, Iwona, księżniczka Burgunda, “Szczur”, Opętani, Bakakaj, Pornografia itd.
ZObacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum