Ekspresja- (łac. exprimere – wyrażać) sposób malowania oparty o działanie środków wyrazu plastycznego dążący do spotęgowania ich napięć w celu zademonstrowania różnych stanów emocjonalnych artysty. Po raz pierwszy tego terminu użył francuski malarz Herve w 1901 roku, nadając tę nazwę cyklowi swoich obrazów wystawionych w Salonie Niezależnych. Sam kierunek w sztuce rozwinął się silnie w Niemczech na początku XX wieku, choć swoje korzenie zawdzięcza eksperymentom artystycznym twórców schyłku XIX wieku, do których zaliczamy: Vincenta van Gogha, Edwarda Muncha, Paula Gaugina oraz Jamesa Ensora- można ich nazwać prekursorami ekspresjonizmu.
Ekspresjonizm charakteryzuje się stosowaniem sugestywnego koloru, często w kontrastowych (dysonansowych) zestawieniach, użyciem aktywnych faktur, eksponowaniem graficznego szkieletu kompozycji i koła lapidarność formy, deformacją uwypuklająca brzydotę (antyestetyzm), niekiedy forma była ważniejsza niż sama treść obrazu. W 1917 roku w Poznaniu powstał dwutygodnik literacko-artystyczny „Zdrój”, który był silnie związany z ekspresjonizmem. Kres ekspresjonizmu był spowodowany sytuacją ekonomiczną po I wojnie światowej, a także tym, iż zmieniła się sytuacja społeczna i oczekiwania wobec sztuki.