„Żona modna” interpretacja satyry Ignacego Krasickiego
Ignacy Krasicki zasłynął swoimi satyrami gdyż to poprzez nie krytykował ówczesną rzeczywistość społeczną i polityczną Polski. Wyciągane i ukazywane przez niego wnioski nie piętnowały konkretnych osób a zachowania ogółu, które niepokoiły autora. Należy pamiętać, że lata w których powstawały satyry cechowały się dużą zmiennością, Polska stała w obliczu rozbiorów.
„Żona modna” to tytuł jednej z satyr autorstwa Ignacego Krasickiego. Ukazuje ona okres panujący na ziemiach polskich gdy stopniowo przemijała epoka saska a wkraczało zainteresowanie innymi wpływami w tym kulturą francuską, która najsilniej odcisnęła się na postrzeganiu społeczeństwa. Tytułowa bohaterka to postać obrazująca swym zachowaniem ślepe zapatrzenie i przyjecie zagranicznych wpływów jako wzór smaku i nowoczesności. Żona modna uwielbia wszystko co francuskie, zwyczaje, stroje, nawet jej biblioteczkę wypełniają dzieła w tym języku. Przebudowie na francuskie modlę ulega cały otaczający ją świat, każdy przedmiot musi być wyrazem modnych zainteresowań, to dlatego polski dwór diametralnie zmienia swe dotychczasowe oblicze a ogród pełen jest miniatur francuskich świątyń i wzgórz . Wszystkie poprzednie nurty kulturowe, polskie czy niemieckie zostają wzgardliwie odrzucone. Mąż pani domu musi bezwzględnie dostosować się do wprowadzanych przez żonę zmian, to one bowiem mają wyrażać zainteresowanie kulturalne i obycie mieszkańców dworu. Należy jednak zauważyć, iż zainteresowanie kulturą francuską ma jedynie charakter powierzchowny, przedmioty, stroje, zbytki, którymi otacza się żona modna stwarzają pozory dla otoczenia. W rzeczywistości kobieta nie ma większego pojęcia o obyczajach i kulturze francuskiej, interesują ja tylko popularne w danym momencie elementy.
Ignacy Krasicki w tej satyrze zanegował więc postawę bezkrytycznego przejmowania zagranicznych trendów oraz wypieranie na ich rzecz wszystkiego co polskie. Chcąc jednak sprawiedliwie ocenić postać Żony modnej należy zauważyć, iż jako zamożna kobieta miała prawo otaczać się zbytkami, nie zważała na zdanie małżonka ale przecież ten poślubił ją jedynie dla pieniędzy. Kobieta ta reprezentuje również myśl człowieka który żyjąc w dobie oświecenia podąża za nowymi wyznacznikami kulturowymi. Choć więc Krasicki wyraźnie skrytykował ślepe porzucanie tradycji narodowych na rzecz mody, przy ocenie bohaterki należy zachować pewną ostrożność, postać ta miała przecież stanowić symbol, który poprzez satyrę poruszył kolejny ważny problem społeczno- obyczajowy.
