Z. Nałkowska “Granica” – interpretacja tytułu

"Granica" jest ukoronowaniem twórczości Nałkowskiej. Autorka pracowała nad nią kilka lat. Przestawia w sposób krytyczny obraz społeczeństwa mieszczańskiego i ziemiańskiego. Tytuł utworu ma wymowę wieloznaczną, bowiem autorka przedstawia wiele granic, jakie człowiek stawia przed sobą oraz skutki, jakie go dosięgają, po ich przekroczeniu. Autorka prezentuje całą ówczesną wiedzę psychologiczną o człowieku. Zadaje pytania dotyczące odwiecznych zagadnień, związanych z moralnością i funkcjonowaniem człowieka w świecie i społeczeństwie.

 

Tytuł utworu Z. Nałkowskiej „Granica”, jest tytułem symbolicznym. Autorka porusza w nim wiele problemów etycznych i moralnych, i ich granice. Pierwsza, to granica moralna, po której przekroczeniu, człowiek doprowadza siebie lub innych do nieszczęść. Przykładem może tu być Zenon, który będąc zaręczonym z Elżbietą, nie oparł się pokusie romansowania z Justyną, z którą miał dziecko. Uczestnicząc w tym trójkącie postępował wbrew zasadom moralnym. W konsekwencji tego występku, skrzywdził swoją żonę i kochankę, która, po usunięciu dziecka, popadła w obłęd. Druga granica, to granica społeczna, która dzieliła ludzi na bogatych i biednych. Jest to granica nie do przekroczenia. Na przykład kamienica pani Kolochowskiej oddzielała bogatych od biednych, podłogami, sufitami. Rzadko, kiedy ubogim udało się przejść na lepszą stronę tej granicy. Również zamożni nie przekraczali jej zbyt często, brzydzili się tego, co mogliby zobaczyć po drugiej stronie. Kolejną granicą, jest granica między tym, co myślimy o sobie my, a tym, co myślą o nas inni. Nie jesteśmy w stanie ocenić siebie obiektywnie, powinniśmy korzystać z rad, liczyć się ze zdaniem innych, w mniejszym lub większym stopniu, gdyż sami oceniamy się subiektywnie, co często prowadzi do błędnych wniosków, pomyłek. Kolejna granica, to granica odporności psychicznej człowieka, po której przekroczeniu, człowiek przestaje być sobą, nie potrafi normalnie kierować swoim życiem. Taką granicę przekroczyła Justyna, która po usunięciu dziecka (aborcji), popadła w obłęd. Miała wyrzuty sumienia i obwiniała o to Zenona. Była nieszczęśliwa i niespokojna, dręczyły ją koszmary. Była chora. W swej chorej psychice, posunęła się do okrutnego czynu, jakim było okaleczenie Zenona kwasem.

Nałkowska daje do zrozumienia, ze granice są bardzo ważne, że powinniśmy o nich pamiętać, jednak nie zawsze powinniśmy się szczelnie w nich zamykać. Ważnym przykładem jest granica społeczna i jej podział na ludzi bogatych i biednych, lepszych i gorszych. Podziały społeczne są złe. Nie ma lepszych i gorszych, jesteśmy my i o tym powinniśmy zawsze pamiętać.

„Proszę Państwa do gazu” Tadeusz Borowski wypracowanie
Tadeusz Borowski „Proszę Państwa do gazu” „Proszę Państwa do gazy” to jedno z opowiadań Tadeusza Borowskiego zgromadzone w całym cyklu. To w...
„Nike która się waha” i „Rzecz to piękna…” – interpretacje utworów Herberta i Tyrtajosa
„Rzecz to piękna…” Tyrtajos W utworze „Rzecz to piękna”, Tyrtajos nawołuje do walki. Używa liczby mnogiej utożsamiając się z walczącymi. Wylicza...
Beorn – charakterystyka postaci „Hobbit, czyli tam i z powrotem” - wypracowanie
Beorn jest jednym z bohaterów powieści J. R. R. Tolkiena pod tytułem „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Był to „olbrzymi mężczyzna; miał bujną,...
Barbara Jeziorkowska – charakterystyka postaci „Pan Wołodyjowski”
Barbara Jeziorkowska była jedną z głównych bohaterek występujących w powieści H. Sienkiewicza pod tytułem „Pan Wołodyjowski”. Dziewczyna była...
Jan Twardowski „Za wszystko” – analiza wiersza
Jan Twardowski „Za wszystko” – analiza wiersza Jan Twardowski to jedna z najwybitniejszych postaci współczesności. Urodzony 1.06.1915 roku w...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *