Albert Camus „Dżuma” charakterystyka doktora Rieux
Doktor Rieux jest głównym bohaterem powieści Alberta Camusa zatytułowanej „ Dżuma”. W książce odgrywa on również rolę narratora oraz autora kroniki Oranu.
Nie zostają podane dokładne dane czy cechy bohatera, możemy je jednak odczytać dzięki opisowi Tarrau, przyjezdnego syna zastępcy prokuratora generalnego. Jak podaje sporządzony przez niego opis Rieux ma około trzydziestu pięciu lat, jest mężczyzną średniego wzrostu o silnych ramionach. Twarz jego ma kształt kwadratu z wydatną, wystająca szczęką , łuskowatymi wydatnymi ustami oraz ciemnymi oczyma. Nosi ciemne krótko obcięte włosy. Postać ta jak czytamy lubuje się w ciemnych kolorach stąd stroje jakie nosi są właśnie w tej tonacji. Tarrou podaje również, że można odnieś mylne wrażenie, że Rieux jest po części jak sycylijczyk, wskazuje bowiem na to jego ciemna opalona skóra. Doktor Rieux jako pierwszy zauważa objawy nadchodzącego niebezpieczeństwa. Na krótko przed nadejściem epidemii widzimy jak żegna się z ukochana żoną wyjeżdżającą do uzdrowiska. Nie pozostaje jednak sam, odwiedza go matka z którą jest silnie związany, to jej obecność niejednokrotnie pozwala przetrwać mu najcięższe chwile. Jako lekarz bohater doskonale zdaje sobie sprawę z nadchodzącego zagrożenia zna przecież wszystkie medyczne fakty oraz smutne realia możliwości przeżycia zarażenia. Mimo to nie ucieka przed zagrożeniem ale jako odpowiedzialny człowiek opowiada się za zwołaniem komisji mającej ocenić zagrożenie oraz podjąć drastyczne ale konieczne działania. Rieux jest człowiekiem wyjątkowo silnym, ma bezpośredni kontakt z każdym chorym, obserwuje jak gwałtownie wzrasta liczba zarażeń a mimo to ani razu nie okazuje lęku o własne życie. Swą postawą niesie spokój w miejsca gdzie panuje ogólna panika. Jego działania są przemyślanie, spokojne i racjonalne, ani przez moment nie pozwala bowiem by zapanowały nad nim emocje. Rieux jest osoba niewierzącą nie pokłada więc swych nadziei w siłach wyższych, nie szuka w nich powiernika. Uważa on, że ta postawa jest mu pomocna, zna bowiem swego przeciwnika mierzy się z samą śmiercią, nie zaś błaga o pomoc tam gdzie ciągle istnieje tylko cisza. Ta postawa pokazuje, że w swej walce zawsze stoi jako samotny buntownik a za oręż posiada wiedzę i wiarę, że przeznaczeniem lekarza jest pomoc ludziom. W ten sposób przeciwstawia się złu i cierpieniu, poświęca w walce o najwyższe idee. Jako postać nie załamał się nigdy nawet gdy wszelkie starania wydawały się iść na marne, choroba zbierała największe żniwo a praca sprowadziła się jedynie do informowania o kolejnych zachorowań i zgonach. Wydawać by się mogło , że to jedyna postać tak silnie walcząca, doktor nie poddaje się nawet w momencie wiadomości o zmarciu jego żony. Nie pozwala sobie na załamanie czy rozpacz a jedynie walczy dalej pracując nad serum mogącym pomóc chorym. Widząc cierpienie tylu ludzi rozumie, że nie może okazać własnego jakoby lepszego od innych, rozumie tragedie i przyjmuje ją z godnością. Swoją prace rozumie nie tylko jako obowiązek ale przejaw miłości do ludzi.
Jak widzimy doktor Rieux to bohater jak najbardziej pozytywny. Ukazujący postawy i zachowania, które należy powtarzać, dają one bowiem nadzieje niosąc realne szanse na pomoc nawet w obliczu ogólnego haosu.
