Król Theoden jest jednym z bohaterów powieści „Władca pierścieni” napisanej przez J. R. R. Tolkiena. Był synem Thengela i królem Rohanu. Miał żonę, Elfhildę, która zmarła przy narodzinach ich jedynego syna, Theodreda, a który zginął w czasie potyczki z orkami na Isenie. Theoden był rodzinnym człowiekiem, odpowiedzialnym i opiekuńczym, wziął na wychowanie dwójkę dzieci, swojej zmarłej siostry, Eomera i Eowinę.
Poznajemy go jako nieudolnego władcę, opanowanego przez siły ciemności za sprawą Grimy, sługi, który w rzeczywistości był szpiegiem Sarumana. Złe rządy, jakie sprawował nie były zatem winą Theodena.
Był to człowiek osłabiony duchem, który nie był już w stanie dobrze rządzić krajem i poddanymi. Zanikła jego mądrość i jasność umysłu. W rzeczywistości władzę sprawował Grima, który karmił władcę kłamstwami i zatruwał jego umysł. Starzec nie potrafił odróżnić prawdy od kłamstw. Był nieufny w stosunku do najbliższych i przybyszów, nie widział zagrożenia, jakie stanowił Saruman. Był zgorzkniały i słaby. Nie interesował się losami swoich siostrzeńców. Nie słuchał ich rad i nie chciał przyjąć znikąd pomocy. Wszędzie węszył zdradę i spisek.
Wydawało się, że dla Theodena nie ma już ratunku, jednak z pomocą przyszedł Gandalf, który uleczył władcę Rohanu. Uleczony przez Gandalfa stanął na czele wojsk przeciwko armii Sarumana i udowodnił swoją potęgę, siłę, odwagę i waleczność. Był wspaniałym i silnym wojownikiem, doskonałym strategiem i dowódcą. Jego ciało odzyskało dawną sprawność i siłę. Theoden zyskał nawet nowy przydomek “Odrodzony”.
Bohater pokonał siły Sarumana w bitwie o Rogaty Gród. Wspierał także armię Gondoru w walce przeciwko Sauronowi. Nie porzucił wojsk, nie zwątpił, chociaż wiedział jak wielkie straty dla jego kraju u ludów Śródziemia przyniesie ta wielka wojna. Wspierał żołnierzy dobrym słowem, zagrzewał ich do boju.
Okazał się odporny na ponowny czar Sarumana, nie uległ mu. Był bardzo mądrym człowiekiem. Miał pełną świadomość tego, że upadek Gondoru będzie stanowić początek dla klęski Ludzi Zachodu i pogrążenie w ciemności całego Śródziemia. Zginął w bitwie na polach Pelennoru przygnieciony przez własnego konia w walce z Wodzem Nazguli, który nakazał swojemu stworowi jeść ciało umierającego króla. Byłaby to niegodna i straszna śmierć, a król nie mógł się bronić z powodu odniesionych ran. Z pomocą konającemu królowi ruszyła Eowina, która dzięki wsparciu hobbita, Merrego pokonała czarnoksiężnika i nie pozwoliła zbezcześci umierającego króla.
Theoden zmarł, gdyż jego rany były zbyt poważne. Umarł jednak ze świadomością, że była to śmierć godna władcy Rohanu. Poczuł się spełniony i dowartościowany. Został pochowany z największymi honorami.
Król Theoden to niezwykła postać, wielki król i wojownik, dzielny, odważny i waleczny. Pomimo iż przez wiele lat źle rządził krajem, nie można go uznać za złego władcę, ale za ofiarę sił ciemności. Był on bowiem pod wpływem złych mocy Sarumana, który pragnął przejąć władzę w Rohanie i osłabić jego władcę.
Po uleczeniu przez Gandalfa, Theoden pokazał swoją prawdziwą potęgę i królewski majestat. Był wielkim bohaterem, wspaniałym przywódcą, który oddał życie za wolność swojego kraju.
