„Statek pijany” interpretacja wiersza Jeana Artura Rimbauda

„Statek pijany” to tytuł wiersza Jeana Artura Rimbauda. Utwór prezentuje samotną wędrówkę tytułowego statku stanowiącego podmiot liryczny, to on bowiem przemierzając bezkresne wody opowiada o swych doznaniach i przeżyciach. Podmiot liryczny możemy utożsamić również z poetą, który w symbolu zawarł przemyślenia dotyczące życia człowieka. Zakończenie wiersza ma wyraźnie pesymistyczny wydźwięk, podmiot liryczny pełen zwątpienia i rozgoryczenia pragnie jedynie spokoju, błogiej ciszy, która ukoi ból i żal.

 

Wypracowanie stanowi gotową analizę i interpretację wiersza. Omówiono budowę utworu oraz środki artystyczne użyte przez autora, całość poparta jest cytatami. Wypracowanie zawiera 305 słów.

„Statek pijany” interpretacja wiersza Jeana Artura Rimbauda

„Statek pijany ” to  tytuł wiersza jednego z najwybitniejszych przedstawicieli symbolizmu francuskiego Jeana Artura Rimbauda. W utworze podmiotem lirycznym jest tytułowy statek, to on bowiem przemierzając bezkresne wody opowiada o swych doznaniach i przeżyciach. Podmiot liryczny możemy utożsamić również z poetą, który w symbolu zawarł przemyślenia dotyczące życia człowieka. Statek, który jak mówi cytat jest „ pijany wodą ” stanowi wyraźny symbol człowieka, który swą wędrówką opisuje ludzki los. Początkowo czytamy, iż statek wędruje bez załogi przez co jest samotny, to jak człowiek, który nie wiąże  na stałe z nikim i niczym  swego życia, pozostając zdany jedynie na własne decyzje. Stan ten nie jest jednak ukazany jako negatyw, pomimo odczuwalnej pustki zyskuje się bowiem prawdziwą wolność, rozumianą jako możliwość korzystania z pełni życia, nie zważania na nikogo i nic. Obieranie dowolnego kierunku i jego zmiany potęguje poczucie swobody. Człowiek sam wybiera drogę wzbogacając się w coraz to nowsze doświadczenia. Jak mówi cytat: „ wolny, rzeźwy, dymiący, odziany w mgły dziewicze”. Podmiot liryczny jest pełen energii z zapałem odkrywa nieznane lądy. Niestety ta samotna wędrówka ma również negatywne strony, życie niesie nie tylko nieskrępowaną radość poznania ale i cierpienia. W obliczu takiej sytuacji samotność zaczyna coraz bardziej doskwierać i sprawiać, że podmiot liryczny pragnie w końcu dobić do spokojnego portu. Ostatecznie zawiedziony nieszczęśliwą miłością oraz rozczarowaniami traci radość istnienia. Jak mówi: „ o, niechaj dno me pęknie! Niech pójdę na dno!. To wyraźne wołanie o śmierć, przerwanie gorzkiego życia. Zakończenie wiersza ma wyraźnie pesymistyczny wydźwięk, podmiot liryczny pełen zwątpienia i rozgoryczenia pragnie jedynie spokoju, błogiej ciszy, która ukoi ból i żal.

Zakańczając należy wskazać budowę wiersza. Utwór zawiera się w dwudziesty pięciu czterowersowych zwrotkach. Autor zastosował następujące środki artystyczne: epitety: „pijanymi wiry ”, „ noc zielona ”, wykrzyknienia: „ gwiezdne widziałem! „, porównania: „ jak kobieta w modłach ”.

Bolesław Leśmian – notka biograficzna i wypracowanie z wiersza „Topielec”
„Topielec” Bolesław Leśmian Topielec to słowo oznaczające osobę, która się utopiła. W wierszu jest to topielec zieleni, demon zieleni. Podmiot...
Krasnoludy – charakterystyka bohaterów J. R. R. Tolkiena
Krasnoludy ukazane przez J. R. R. Tolkiena są jedną z ras zamieszkujących Śródziemie. Są to istoty niskie, ale wyższe od Hobbitów. To one były...
Wypracowanie – charakterystyka Stasia Tarkowskiego, W pustyni i w puszczy
Głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy” jest Staś Tarkowski. Staś ma 14 lat. Urodził i wychował się w Port Saidzie....
Faramir – charakterystyka bohatera „Władca pierścieni”
Faramir jest jednym z bohaterów „Władcy pierścieni” J. R. R. Tolkiena. Jest młodszym synem Demethora II i bratem Boromira. Z wyglądu zewnętrznego...
„Wiek XX” - interpretacja wiersza, Stanisław Młodożeniec
Stanisław Młodożeniec analiza wiersza „Wiek XX” z tomiku Kreski i futureski Stanisław Młodożeniec to jeden z najbardziej znanych przedstawicieli...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *