„Róża” interpretacja wiersza Tadeusza Różewicza
Wiesz zatytułowany „Róża” autorstwa Tadeusza Różewicza ukazuje nam dwa motywy. Pierwszy to wzrost i kwitnienie tytułowej rośliny, drugi śmierć człowieka – młodej dziewczyny o złotych włosach, która zmarła pięć lat temu. Autor celowo przedstawił równolegle te dwa opisy, chciał ukazać kruchość ludzkiego życia. Analizując utwór należy więc stwierdzić, że tytuł ma dwa znaczenia, otóż słowo róża w nim zawarte możemy kojarzyć z imieniem zmarłej lub też rośliną. Całość zaprezentowana jest w postaci opowieści, oto naprzemiennie ukazują nam się dwa obrazy, piękny krzew róży o który troskliwie dba ogrodnik, oraz rodzina zmarłej cierpiąca nad jej grobem. Jak mówi cytat ”ocalony ojciec szaleje”. Śmierć ukochanej osoby pozostawia po sobie niewyobrażalną pustkę, bezsilność w obliczu, której wariują bliscy. Rozpacz i ból początkowo bardzo silnie się zarysowują, determinują działania człowieka. Jak się jednak okazuje stan ten jest chwilowy, upływający czas, koleje życia sprawiają, że wspomnienia bledną, uczucia nie są już tak silne, wypalają się i gasną gdzieś po drodze. Jak mówi poeta: „pamięć żywych umarła i wiara”. Ludzie jak widać w końcu zapominają, co dzieje się z rośliną? Ta kwitnie co rok na nowo, jest symbolem miłości, piękna ale również cierpienia. To symboliczne znaczenie kolców. Ogrodnik dba regularnie by mogła ukazać się w całej krasie na nowo. Jak mówi cytat: „dzisiaj róża zakwitła w ogrodzie”. Naprzeciw obrazu zmarłej i zapomnianej stoi na nowo kwitnąca roślina. W ten specyficzny sposób autor podkreślił jak ulotnym jest ludzkie życie, jak szybko człowiek odchodzi nie tylko fizycznie ale i mentalnie. Zostaje zapomniany nawet przez najbliższych w ten sposób pamięć o nim ginie na zawsze. Człowiek wobec tej sytuacji jest bezsilny, nie da się bowiem na nowo „wyhodować” życia. Pozostały ból i żal to jedyne czym dysponuje się po tak ogromnej stracie.
Zakańczając należy wskazać budowę utworu. Wiersz nie posiada rymów jest więc wierszem białym, całość zawiera się w siedmiu dwuwersach. Autor użył następujących środków artystycznych: „porównania: róża imię lub nazwa rośliny, personifikacje: „róża krzyczy”, paralelizm: równoległe motywy ukazujące śmierć człowieka i kwitnący krzew.
