Jednym z głównych bohaterów książki „Bracia Lwie Serce” napisanej przez Astrid Lindgren jest Jonatan Lew. Mieszkał on wraz z matką i młodszym, śmiertelnie chorym bratem, Karolkiem w małym i skromnym mieszkaniu w pobliżu ulicy Wiciokrzewu.
Jonatan był trzynastoletnim pięknym i urodziwym chłopcem, który wyglądał „jak królewicz z bajki”. Miał jasne włosy i był wysoki. Był wysportowany i dobrze zbudowany. Karol zazdrościł mu wyglądu i siły, bardzo go podziwiał i starał się we wszystkim go naśladować. Zdaniem Karolka „wszystko potrafi i wszystko rozumie”.
Jonatan był inteligentnym i bystrym chłopcem, był najlepszym uczniem w klasie. Pomagał matce w opiece nad chorym bratem. Bardzo go kochał i troszczył się o niego. Wspierał w trudnych chwilach. Pocieszał go i zapewniał brata, że nie musi bać się śmierci, bo trafi do wspaniałej krainy, zwanej Nangijali, w której nie ma cierpienia, chorób i bólu. Będzie mógł robić wszystko to, na co tylko będzie miał ochotę, nie będzie go ograniczać ani choroba, ani nic innego. Był dla niego wsparciem, przyjacielem i opiekunem.
Jonatan zawsze był miły i dobry, bardzo szybko i łatwo wzbudzał sympatię innych.
Jonatan był niezwykle odważny, z narażeniem życia rzucił się na ratunek bratu, wybawiając go z płomieni. Sam przy tym zginął, ale nigdy tego nie żałował. Po śmierci trafił do Nangijali, gdzie z niecierpliwością oczekiwał na spotkanie z bratem. W niezwykłej krainie szybko zdobył sympatię mieszkańców i ich zaufanie. Razem z nimi stanął go walki przeciwko okrutnemu Tenglii, który gnębił swoich poddanych. Walczył o wolność i sprawiedliwość. Jednak nie chciał zabijać ludzi. Był wierny swoim przekonaniom i nigdy od nich nie odstąpił. Jednak zagrzewał ludzi do walki i brał w niej udział. Wykazał się wielką szlachetnością wybawiając od śmierci jednego z żołnierzy.
Jonatan okazał się szlachetnym i honorowym młodym człowiekiem. Miał poczucie własnej godności. Starał się postępować uczciwie i sprawiedliwie. Nikogo nie oceniał z góry. Nie był mściwy i okrutny.
Walcząc za sprawę mieszkańców Doliny Dzikich Róż zyskał uznanie w ich oczach, nazwali go wybawicielem. Był dla nich bohaterem.
W imię dobra i sprawiedliwości bez namysłu narażał się na niebezpieczeństwo. Swym męstwem udowodnił, że zasłużenie nadano mu przydomek „Lwie Serce”. Wyruszył na poszukiwania Orwara w celu jego uwolnienia, samemu narażając się na utratę życia. W swym działaniu był niezłomny i wytrwały.
Dzięki uporowi i wytrwałości prowadzi mieszkańców Doliny Dzikich Róż do zwycięstwa. Kraina była już wolna nie tylko od Tengli, ale i od potworów Katli i Karmy.
Jonatan został zraniony płomieniem Katli i został sparaliżowany. Jedynym ratunkiem okazał się skok w przepaść i udanie się do świata Nangilimy. Pomógł mu w tym brat, Karol, który wraz z nim rzucił się w przepaść, dzięki czemu obaj trafili do Nangilimy.
Jonatan Lew to wspaniały młody człowiek i bohater godny naśladowania. W życiu kierował się dobrem ludzi, niczego nie oczekując w zamian. Był bezinteresowny, uczciwy i dobry. Wobec brata był opiekuńczy i troskliwy. W walce o wolność wykazał się odwagą, honorem i szlachetnością.
Bez namysłu poświęcił własne życie dla ratowania brata. Wielokrotnie udowodnił swą odwagę i męstwo. Z całą pewnością zasłużył na przydomek „Lwie Serce”.
