„Faust” – J.W. Goethe problematyka utworu
Faust stanowi wielki dramat autorstwa J.W. Geothego. Wyjątkowość tego utworu polega na tym, iż w swej problematyce ujmuje on tematy ogólnoludzkie. Ukazane są poprzez losy tytułowego bohatera Fausta. Ten stary średniowieczny alchemik, całe życie realizował pragnienie – poznania praw rządzących światem . Jako najlepszą do tego drogę obrał zgłębianie wiedzy książkowej, w momencie gdy stał się już starcem i przeczuwał koniec swego życia zdał sobie sprawę, że tak naprawdę nie wie nic, nie doświadczył i nie zbadał rzeczywistości. Autor daje w swoistym eksperymencie szanse bohaterowi. Może on nareszcie ziścić swe pragnienie. Bóg pozwala bowiem Szatanowi użyć swej mocy by stworzyć te szansę staruszkowi. To pewnego rodzaju zakład pomiędzy najwyższymi istotami o możliwość ocalenie tej duszy ludzkiej. Jak wiemy odmłodzony bohater od tej chwili przemierza świat zarówno w czasie jak i miejscu. Interesują go wszelkie elementy ludzkiego życia: architektura, religia, sztuka, angażuje się on w globalna problematykę. W realizacji swych założeń, poznawanie okazuje się nie być jednak jedynym największym doznaniem. Mogąc nareszcie w pełni cieszyć się życiem wchodzi on w bliskie relacje ze światem poznając w ten sposób wiele znaczących osób. Jedną z nich jest Gretchen, to ją pod wpływem emocji uwiódł, wynikiem czego okazała się niechciana ciąża. Cała ta sytuacja sprawia, że kobieta w chwili zwątpienia i strachu zabija swe dziecko topiąc je, a następnie musi zostać poddana egzekucji. Jak widać więc poznanie świata w sposób bezpośredni dało Faustowi możliwość nie tylko teoretyzowania, obserwowania i bezpośredniego udziału w zdarzeniach. Nareszcie przeżywał, jego własne życie wzbogaciło się o wiedze na temat odczuwanych uczuć: rozterek, tragedii czy wielkich radości. Wydaje się pod koniec dramaty, że Faust przegra swą duszę, na zawsze musząc zamieszkać w piekle. Obiecał w końcu samemu Szatanowi, że nigdy nic nie sprawi, że wypowie słowa „chwilo trwaj”. Zrobił to jednak, zapragnął by dany moment mógł trwać dłużej, by zatrzymać się na chwilę w swych poszukiwaniach i przeżyć wyjątkowy element rzeczywistości głębiej. Sprawa wydaje się przesądzona, na szczęście przed wiecznymi mękami ratuje go chór aniołów. To nagroda dla wytrwałego bohatera za ciągłą aktywność życiową.
Losy tej postaci stanowią właśnie kluczowy element dramatu, to poprzez nie podjęta została tematyka wykraczająca poza ramy XIX wieku: pragnienie wiedzy, poznania największych tajemnic sensu i istnienia człowieka, a nawet podróżowanie w czasie czy możliwość przedłużenia młodości. Te elementy to właśnie faustyzm , który wielokrotnie powracał w późniejszych rozważaniach nad tymi zagadnieniami. Inaczej możemy powiedzieć, że faustyzmem określamy prace w których następuje realizacja powyższych tematów. Motyw faustowski to ujecie tej tematyki w literaturze, malarstwie czy filmie. Na tej podstawie należy stwierdzić, że bohater faustowski to postać, która pragnie wiedzy tajemnej, wiecznej młodości a nawet pertraktacji z siłami zła na rzecz możliwości bycia inna osobom.
