Beorn – charakterystyka postaci „Hobbit, czyli tam i z powrotem” – wypracowanie

Wypracowanie jest charakterystyką Beorna, będącego jednym z bohaterów powieści Tolkiena, zatytułowanej „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Był to bohater epizodyczny, jednak miał on znaczący wpływ na rozwój bitwy pod Samotną Górą. Pod postacią niedźwiedzia rozgromił armię goblinów i zabił ich przywódcę, Bolga. Miało to znaczący wpływ na wygraną Pięciu Armii. Był wielki, silny, odważny i mężny. Beorn był niezwykłym człowiekiem kochającym i szanującym przyrodę. Rozumiał mowę zwierząt, zajmował się hodowlą była, prowadził pasieki pszczół; żywił się głównie śmietaną i miodem, z szacunku do zwierząt nie jadał mięsa. Stronił natomiast od ludzi i innych istot, był nieufny. Był typem samotnika. Mieszkał w lesie na odludziu. Nie lubił przyjmować gości, ale, gdy przybili do niego członkowie armii Gandalfa ugościł ich należycie. Nie żałował strawy i miejsca do spania. Miał dobre serce, skore do pomocy.

 

Wypracowanie zawiera  388 wyrazów / 2638 znaków.

Beorn jest jednym z bohaterów powieści J. R. R. Tolkiena pod tytułem „Hobbit, czyli tam i z powrotem”.

Był to „olbrzymi mężczyzna; miał bujną, czarną czuprynę i gęstą, długą, czarną brodę, ramiona i łydki nagie, z węzłami potężnych mięśni wyraźnie zarysowanymi pod skórą. Ubrany był w wełnianą bluzę sięgającą do kolan i wspierał się na ogromnym toporze”. Był pół człowiekiem, pół niedźwiedziem. Był zaciekłym wrogiem orków i goblinów. Beorn był wielki, silny, odważny i mężny.

Był samotnikiem, stronił od ludzi i wszelkich istot, zamieszkiwał dosyć niebezpieczną okolicę, gdzie rzadko się zapuszczano.

Był nieufny i bardzo ostrożny. I chociaż nie lubił przyjmować gości, to on ugościł kompanię Thorina i Gandalfa zmierzającą do Samotnej Góry; wyposażył ich w prowiant i  kuce.

Był to bohater epizodyczny, jednak miał on znaczący wpływ na rozwój bitwy pod Samotną Górą. Pod postacią niedźwiedzia rozgromił armię goblinów i zabił ich przywódcę, Bolga. Miało to znaczący wpływ na wygraną Pięciu Armii.

Był niezwykłym człowiekiem kochającym i szanującym przyrodę. Rozumiał mowę zwierząt, zajmował się hodowlą była, prowadził pasieki pszczół; żywił się głównie śmietaną i miodem, z szacunku do zwierząt nie jadał mięsa. Często wyprawiał się w puszczę, by doglądać zwierzęta tam zamieszkujące i sprawdzał czy nie dzieje im się żadna krzywda. Stronił natomiast od ludzi i innych istot, był nieufny. Był typem samotnika. Mieszkał w lesie na odludziu. Jego srogi wygląd sprawiał, że wędrowcy najczęściej uciekali na jego widok.

Jednak w rzeczywistości Beorn miał dobre i wrażliwe serce, nie pozwolił, aby niewinnym zwierzętom działa się krzywda, zawsze stawał w ich obronie. Potrafił się przemóc i ugościć przybyszów, chociaż w rzeczywistości nie przepadał za gośćmi. Okazał się wspaniałym gospodarzem.

Bohater okazał się miłym, spokojnym, nie szukającym zwady człowiekiem. Wiódł spokojne, skromne życie. Nie zależało mu na skarbach, ani bogactwach.

Jednak wobec wrogów potrafił być okrutny i bezwzględny. W ataku na gobliny ujawnił ogromną furię, wściekłość i nieporównywalną siłę. Walczył bez opamiętania, aż rozgromił siły wroga i pokonał ich przywódcę. Był wielkim i walecznym wojownikiem. To również on wyniósł rannego Thorina z pola bitwy.

Beorn to wspaniały bohater, który udowodnił, że można być dobrym człowiekiem, wspaniałym przyjacielem, ale i walecznym towarzyszem broni. Nie pozostawił przyjaciół na pastwę losu, pomógł im w walce przeciwko goblimom i udowodnił swoje męstwo. Czuwał nad bezpieczeństwem zwierząt i wyraził chęć pomocy przyjaciołom.

Bohater był obdarzony wieloma wspaniałymi cechami, które czyniły z niego dobrego człowieka.

„Na Anioł Pański” interpretacja wiersza, Kazimierz Przerwa Tetmajer
„Na Anioł Pański” interpretacja wiersza Kazimierza Przerwy Tetmajera „Na Anioł Pański ” to tytuł wiersz Kazimierza Przerwy Tetmajera. Cały utwór...
Renesans – dominujące gatunki literackie
Renesans – dominujące gatunki literackie W epoce renesansu uprawiano szereg gatunków literackich. Należy jednak zaznaczyć, że cześć z nich stanowi...
„Rybka” i „Świtezianka” Adam Mickiewicz - interpretacja wierszy
„Rybka”, „Świtezianka”  Adam Mickiewicz „Rybka” i  „Świtezianka” stanowią ballady Adama Mickiewicza. Obydwa te utwory prezentują rozważania...
„Proces” Franz Kafka- charakterystyka Józefa K.- wypracowanie
„Proces” Franz Kafka- charakterystyka Józefa K.- wypracowanie Franz Kafka autor „Procesu” był z wykształcenia doktorem prawa jego zainteresowania...
„Chudy literat” Adam Naruszewicz – omówienie utworu, wypracowanie
Adam Naruszewicz „Chudy literat” – analiza utworu Polska w dobie oświecenia przeżywała trudny i burzliwy okres, pomimo tego za czasów panowania...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *