Antygona jako motyw bohatera tragicznego

Antygona jest bohaterką tragiczną. Wynika to z sytuacji w jaką się wplątała dokonując pochówku ciała swojego brata, który w państwie tebańskim został uznany za zdrajcę, gdyż najechał na Teby i pragnął je podbic. Zginął w walce, po jego śmierci powrócił ład w państwie tebańskim. Władzę sprawował król Kreon i to on wydał rozkaz porzucenia ciała Polinika i pozostawinia go bez pochówku na pożarcie zwierzynie, co kłóciło się dogamtami boskimi. Nakazywały one bowiem pochówek każdego zmarłego człowieka, bowiem wtedy dusza mogła wstąpic do Hadesu do krainy umarłych. Antygona sprzemieżyła się rozkazowi  i pogrzebała ciała. O wydarzeniu donieśli Kronowi strażnicy. Ten rozwścieczony nakazał przyprowadzic tę osobę, ktora tego dokonała. Przed obliczem Kreona stanęła Antygona-siostra poległego zdrajcy. Wówczas władca Teb podjął rozmowę z dziewczyną. Ta czuła się przed jego obliczem pewna sibie, gdyż uważała iż postąpiła słusznie. Kreon odpierał jej argumenty powołując się na wolę ludu, prawo państwa. Najbardziej jednak prze przyznaniem choc cząstkowej racji schwytanej Antygonie wzbranaiało go uczucie kompromitacji przed ludem, któreb y przeżył gdyby odpuścił czyn Antygonie. Musiał stawic na swoim i zachowac twarz. Toteż chociaż wiedząc że Antygona kocha się w jego synu Hajmonie – Kreon skazał dziewczynę na śmierc pooprzez zamurowanie. Tragedia bohaterki pociągła za sobą dalsze nieszczęścia. Hajmon popełnił samobójstwo. Matka na wieśc o jego czynie również odebrała sobie życie. Kreon co prawda zaraz po dokonaniu zamurowania dziewczyny wyccofał się na prożbę Terezjasza ze wszystkiego. Chciał ją ułaskawic lecz nie zdążył, Antygona powiesiła się.