Tadeusz Różewicz urodził się 9 października 1921 roku w Radomsku. Jest polskim poetą, dramaturgiem, scenarzystą oraz prozaikiem. Swą edukację zmuszony był przerwać z powodu problemów finansowych. Pracował i walczył w oddziałach partyzanckich w czasie okupacji, dodatkowo współpracując z podziemną prasą. W roku 1944 ukazał się jego autorski zbiór poezji i opowiadań o tytule „Echa leśne”,
Po zakończeniu wojny udało mu się zdać maturę i podjąć studia na Uniwersytecie Jagiellońskim na kierunku historia sztuki. Rok 46 ubiegłego wieku to okres, w którym ukazał się jego zbiór satyr pisany wierszem i prozom pod tytułem „ W łyżce wody”. Jednym z ważniejszych dzieł w dorobku Różewicza był zbiór wierszy pod tytułem „Niepokój” wydany w 1947, ukazujący wszystkie cechy jego późniejszej twórczości.
Jego dzieła o dramatycznym charakterze są realizacją jego własnej i odmiennej koncepcji teatru. Odnaleźć w nich można wpływy awangardy paryskiej, co nie zmienia faktu, iż dzieła te są zdecydowanie autobiograficzne, posiadające silne wpływy tradycji polskiej.
Wśród owoców jego twórczości znajdują się między innymi: Opadły liście z drzew, Wycieczka do muzeum, Śmierć w starych dekoracjach, Niepokój, pięć poematów, Duszyczka, Matka odchodzi, Kartoteka, Pułapka, Kartoteka rozrzucona.
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum