Julian Przyboś urodził się 5 marca 1901 roku w Gwoźnicy, zmarł natomiast 6 października 1970 roku w Warszawie. Pochodził z rodziny chłopskiej, mimo to nie zaniedbywał swej edukacji i po ukończeniu gimnazjum w Rzeszowie i uczestnictwie w wojnie polsko – bolszewickiej udał się na studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po zakończeniu edukacji objął stanowisko nauczyciela w Sokalu, Chrzanowie i Cieszynie. Zawód ten wykonywał od roku 1923 do roku 1937. Kolejne dwa lata spędził w Paryżu, gdzie studiował.
W roku 1941 został aresztowany przez gestapo. Po tym, jak odzyskał wolność osiedlił się w rodzinnej wsi i zajął uprawą roli. W latach późniejszych zajął się budową „władzy ludowej”. Został członkiem Krajowej Rady Narodowej oraz pierwszym prezesem Związku Zawodowego Literatów Polskich. W połowie lat 40 wstąpił w szeregi PPR (później PZPR), pracował również, jako dyplomata w Szwajcarii, a także dyrektor Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie. Z PZPR ostatecznie pożegnał się w chwili, gdy ZSRR przeprowadziło inwazję na Węgry.
Wśród dzieł jego autorstwa znajdują się: Śruby, Oburącz, Z ponad (inna spotykana wersja tytułu – Sponad), W głąb las, Równanie serca, Póki my żyjemy, Miejsce na ziemi, Najmniej słów, Narzędzie ze światła.
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum