Postimpresjonizm- spadkobierca impresjonizmu; wykorzystał zdobycze impresjonistów z zakresu optyki. Artyści tego nurtu skupili się przede wszystkim na przedstawieniu rzeczywistości w sposób skrajnie indywidualistyczny i emocjonalny. Nie stworzyli oni ugrupowania o spójnym programie artystycznym, byli to jednakże twórcy o silnych i charakterystycznych osobowościach. Przedstawiciele tego kierunku wywarli wielki wpływ na powstanie fowizmu, ekspresjonizmu i kubizmu. Do najbardziej znanych należeli: Vincent van Gogh, Paul Gauguin, Henri Toulouse-Lautrec i Paul Cézanne.
Wspólną cechą ich twórczości było abstrakcyjne podejście do koloru, żywa paleta barw, zerwanie z regułami tradycyjnej perspektywy oraz fascynacja sztuka prymitywną i japońską. Sztuka Gauguina i Toulouse-Lautreca zdradza fascynację symbolizmem i secesją. Artyści ci operowali płaskimi plamami koloru i dekoracyjną linią. Van Gogh eksperymentował z kolorem i faktura płócien, a jego prace odzwierciedlały jego zmienne stany psychiczne. Paul Cézanne wydaje się na tle tej trójki najbardziej metodyczny i spokojny. Jego dewizą było sprowadzanie wszystkich kształtów występujących w przyrodzie do prostych brył geometrycznych.