FIODOR MICHAJŁOWICZ DOSTOJEWSKI urodził się 30 października 1821 roku w Moskwie, zmarł natomiast 28 stycznia 1881 roku w Petersburgu. Jego rodzice reprezentowali zgoła odmienne poglądy i usposobienie. Ojciec był ordynatorem moskiewskiego szpitala wojskowego, alkoholikiem, niezrównoważonym człowiekiem, jego matka zaś wrażliwa kobieta, która zaczytywała się rosyjską poezją. Śmierć matki spowodowała, iż Fiodor oraz jego brat oddani zostali do Szkoły Głównej Inżynierii Wojskowej w Petersburgu.
W roku 1841 otrzymał stopień inżyniera, ale trzy lata później porzucił wyuczony zawód i zajął się pisaniem. Pierwszym jego dziełem była powieść pod tytułem „Biedni ludzie”, która wydana w 1846 roku stała się niesłychaną sensacją w środowisku literackim Petersburga. Niedługo po tym zesłany został na cztery lata katorgi w Omsku nad Irtyszem, do czego bezpośrednio przyczyniło się odczytanie przez Dostojewskiego, na jednym ze spotkań kółka Michała Pietraszewskiego, listu krytykującego Mikołaja Gogola.
W roku 1859 powrócił do Petersburga, gdzie opublikował „wspomnienia z domu umarłych” – książkę opisującą pobyt autora na zesłaniu. W roku 1864 został dotkliwie doświadczony przez życie, bowiem umarła żona pisarza Marta Dimitriewna oraz jego brat Michał. Ponownie w związek małżeński wstąpił w roku 1866. Wybranką jego serca okazała się Anna Grigoriewna Snitkin, kursantka stenografii.
Do najważniejszych dzieł stworzonych przez Dostojewskiego należą: Zbrodnia i kara (1865-66), Idiota (1868), Biesy (1872), Bracia Karamazow (1879-1880).
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum