JERZY BROSZKIEWICZ urodził się 6 czerwca 1922 roku we Lwowie, zmarł natomiast 4 października 1993 roku. Był cenionym polskim prozaikiem, dramatopisarzem, eseistą i publicystą. Wśród młodzieży zasłynął wieloma powieściami pisanymi dla nich.
Po tym jak skończył szkołę średnią oraz studia muzyczne wstąpił do Akademii Muzycznej we Lwowie. W latach 1941 – 1944, kiedy Lwów był okupowany przez siły niemieckie, piastował stanowisko karmiciela wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami profesora Rudolfa Weigla. W późniejszym czasie a dokładnie w latach 1945 – 1947 był współpracownikiem redakcji tygodnika „Odrodzenie” i czasopisma „Teatr”. W roku 1953 został członkiem redakcji „Przeglądu Kulturalnego”.
Swój debiut twórczy miał w 1945 roku w czasopiśmie „Odrodzenie” opowiadaniem „Monika”. Pierwszą książką była powieść dotycząca getta mająca tytuł „Oczekiwanie”. Za książkę tą otrzymał Nagrodę Ziemi Krakowskiej. Kolejne dzieło to powieść o Fryderyku Chopinie „Kształt miłości”, za co otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia. W roku 1982 otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia za całokształt twórczości.
W swym dorobku posiada wiele powieści dla młodzieży, między innymi: Wielka, większa, największa (1960), CI z dziesiątego Tysiąca (1962), Długi deszczowy tydzień (1966), Kluska, Kefir i Tutejszy (1967), Mister Di (1972)
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół śtrednich i gimnazjum