Tadeusz Borowski urodził się 12 listopada 192 roku w Żytomierzu na Ukrainie, zmarł śmiercią samobójczą 3 lipca 1951 roku w Warszawie. Należał do pokolenia Kolumbów, twórców ukształtowanych przez II wojnę światową, która była dla nich najważniejszym życiowym doświadczeniem. Autor w roku 1932 przeprowadził się wraz z rodziną do Warszawy. Również w warszawie zdobył wykształcenie, zdając maturę na tajnym komplecie liceum im. T Czackiego (w roku 1940). Swoją naukę kontynuował na podziemnym Uniwersytecie Warszawskim studiując polonistykę. Jednocześnie wykonywał pracę zarobkową, jako magazynier.
Borowski pod koniec roku 1943 został aresztowany i osadzony w więzieniu na Pawiaku, skąd trafił do obozu w Oświęcimiu, gdzie otrzymał numer 119198. W późniejszym czasie przenoszony był do kilku innych miejsc, by ostatecznie zostać uwolnionym 1 maja 1945 roku przez armię amerykańską.
Rok później powrócił do kraju, ukończył studia i poświęcił się pracy literackiej. W latach 1949 – 1951 pracował w Polskim Biurze Informacji Prasowej w Berlinie. Niestety nie udało mu się do końca odnaleźć w nowym świecie, co doprowadziło do popełnienia przez niego samobójstwa.
Jego znane dzieła to: Gdziekolwiek ziemia, Imiona nurtu, Dzień na Harmenzach, Proszę państwa do gazu, U nas w Aushwitzu… i Ludzie, którzy szli.
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum