Baśń jest jednym z głównych gatunków literatury ludowej. Charakteryzuje się tym, że jest to utwór narracyjny o treści fantastycznej z fabułą ukazującą losy bohaterów zarówno w świecie realistycznym a także fantastycznym, którym rządzą siły nadprzyrodzone.
Europejska tradycja i zamiłowanie do baśni wykształciło się w okresie średniowiecza poprzez połączenie tematyki indyjskiej, arabskiej oraz motywów zaczerpniętych z mitologii antycznej a także wątków mających korzenie w różnych regionach Europy.
Zdaniem Brunona Bettelheima baśń ukazuje pewien problem egzystencjalny w sposób zwarty i prosty, w formie przyswajalnej dla dziecka. Jej specyficzne cechy (m.in. odszczegółowienie fabuły oraz bohaterowie, którzy reprezentują określony typ, a nie niepowtarzalne indywiduum) sprawiają, że baśń może dostarczyć dziecku objaśnień dotyczących jego własnej psychiki i wspiera rozwój dziecięcej osobowości, dojrzewanie.
Bruno Bettelheim wskazuje na stałe motywy w baśniach, pozwalające dziecku pokonać lęki przed dorastaniem i usamodzielnieniem, oderwaniem od rodziców oraz lęki związane z płcią przeciwną. Baśnie zdaniem Bettelheima pełnią funkcję terapeutyczną, a także przekazują podstawową wiedzę na temat kultury, w której dziecko dorasta.[wikipedia]
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum