„Zbrodnia i kara”- jako powieść polifoniczna

Z założenia powieść polifoniczna prezentuje bohatera pod kontem przeżyć wewnętrznych, świata duchowych przeżyć, wyobrażeń, przemyśleń. Należy jednak zaznaczyć, że przedstawienie postaci odbywa się w obrębie realizmu określonych sytuacji i zdarzeń społecznych i obyczajowych. Fiodor Dostojewski na potrzeby powieści wykorzystał metodę dialektyczną pro i conta, pozwala ona na konfrontowanie stylistyki oraz prezentowanych idei. Tym samym obok siebie rację bytu mają sprzeczne myśli, wypowiedzi czy złożone konflikty racji.

 

W poniższym tekście wyjaśniono znaczenie i pochodzenie terminu polifonia, powieść polifoniczna i jej cechy, metoda pro i contra, wskazano jakie elementy dzieła wskazują na jego polifoniczność. Całość zawiera 375 słów.

„Zbrodnia i kara”-  jako powieść polifoniczna


„Zbrodnia i kara” autorstwa Fiodora Dostojewskiego nazywana jest również powieścią polifoniczną ze względu na specyficzną strukturę. Całość składa się z sześciu części i epilogu. Akcja utworu natomiast rozgrywa się na przestrzeni dziewięciu dni. Pośród złożonej treści w ostateczności analiza dzieła umożliwia wyłonienie charakterystycznej dla Fiodora Dostojewskiego formy  prozy. Niezwykłość dzieła oraz talent autora podkreśla także doskonałe połączenie w jedną spójna całość wątków o charakterze: społecznym, filozoficznym, psychologicznym, kryminalnym i detektywistycznym.


„Zbrodnia i kara” jako dzieło nowoczesne określana jest również mianem polifonicznej. Sam termin polifonia pochodzi z języka greckiego oznaczając wielogłosowość, stosowany początkowo w odniesieniu do kompozycji muzycznych będących połączeni w jedną linie różnorodnych melodii. Później także w kontekście literackim wprowadzony przez Bachiniego. Omawiając tematykę należy wskazać, że wpływ na rozwój tego gatunku literackiego miały koncepcje naukowe XX wieku jak freudyzm czy psychologia głębi.


 


 


Z założenia powieść polifoniczna prezentuje bohatera pod kontem przeżyć wewnętrznych, świata duchowych przeżyć, wyobrażeń, przemyśleń. Należy jednak zaznaczyć, że przedstawienie postaci odbywa się w obrębie realizmu określonych sytuacji i zdarzeń społecznych i obyczajowych. Wyjątkowość tego elementu polega na tym, że wewnętrzne przeżycia bohatera zostają niejako wyizolowane z czynników determinujących i dopiero poddane wnikliwej analizie. Pozostałe cechy charakterystyczne powieści polifonicznej to między innymi: zastosowanie różnorodnych technik narracyjnych jak monolog wewnętrzny czy mowa pozornie zależna, prezentacja intymności bohatera w formie rygorystycznej analizy, opisów lub podkreśleniu procesów myślowych i emocjonalnych pozostających w chaosie.


 


Fiodor Dostojewski na potrzeby powieści wykorzystał metodę dialektyczną pro i conta, pozwala ona na konfrontowanie stylistyki oraz prezentowanych idei. Tym samym obok siebie rację bytu mają sprzeczne myśli, wypowiedzi czy złożone konflikty racji. Metoda ta występowała  już w rzymskiej retoryce sam autor odwołał się jednak do dzieł epistolarnych jak Nowa Helozia Rousseau/


Dokonując analizy lektury z powodzeniem można podać wiele przykładów potwierdzających, że „Zbrodnia i kara” to powieść polifoniczna, np: monologi głównego bohatera Raskolnikowa, jego rozważania, refleksie, próba wewnętrznej analizy własnego czynu jakim było morderstwo lichwiarki. Kolejny element to połączenie fantastyki z rzeczywistością, halucynacje i sny mieszają się z realnym światem Raskolnikow ma przecież przerażający koszmar w którym nawiedza go zamordowana. Niezwykłe połączenie widać również w prezentacji tak silnych wątków religijnych, moralnych i etycznych. Czyny Soni prostytutki i mordercy Raskolnikowa a ich przemiana i odkupienie w imię filozofii miłości chrześcijańskiej.

Konflikt Kreona i Antygony. Rozprawka
Prawo boskie – czy prawo ludzkie? Z takim pytaniem stykamy się w „Antygonie” Sofoklesa. Główna bohaterka sprzeciwiła się władcy, który uważał,...
„Medaliony” Zofia Nałkowska, cierpienie bohaterów - wypracowanie
Motyw cierpienia w „Medalionach” Zofii Nałkowskiej Cierpienie kojarzy się z przede wszystkim z bólem odczuwanym na tyle silnie, że powstający...
"Czarna wiosna" Antoni Słonimski- analiza i interpretacja wiersza
Antoni Słonimski to poeta dwudziestolecia międzywojennego. Urodzony krytyk i polemista. Zadebiutował w roku 1919 tomem „Czarna Wiosna”. W tytułowym...
„Lipiec” interpretacja wiersza Juliana Przybosia, wypracowanie
„Lipiec” interpretacja wiersza Juliana Przybosia Wiersz zatytułowany „ Lipiec ” Juliana Przybosia nawiązuje do radosnego okresu jakim jest koniec...
„Kubuś Fatalista i jego pan” Denis Diderot – teoria predestynacji.
„Kubuś Fatalista i jego pan” Denis Diderot – teoria predestynacji. Realizując tematykę pracy należy najpierw wyjaśnić zawarte w tytule pojęcie....

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *