Wypracowanie – charakterystyka Tartuffe – „Świętoszek” Moliera

Charakterystyka Tartuffe, głównego bohatera sztuki Moliera, pt.: ‘Świętoszek”. Tytułowy bohater, Tartuffe jest symbolem obłudnej religijności, zakłamania i hipokryzji. Bez żadnych skrupułów wykorzystuje religię do wpływania na innych ludzi, wykorzystywania ich słabości, a w rezultacie do osiągania własnych celów.

W swej komedii Molier krytykuje postawę pozornej pobożności, która była tak powszechna w jego czasach. Wytyka takie wady jak: obłuda, hipokryzja, egoizm, zakłamanie, fałsz, materializm, brak zasad moralnych, bezwzględność w dążeniu do celu, a także: naiwność, zaślepienie łatwowierność, słabości, ludzi dających się wykorzystywać. Sztuka Moliera ma z pewnością wymiar uniwersalny i ponadczasowy, bowiem do dziś można spotkać ludzi, którzy wykorzystują religię do zdobycia władzy, wpływów politycznych czy korzyści materialnych.

Wypracowanie zawiera 445 wyrazów / 3208 znaków.

Tartuffe jest tytułowym Świętoszkiem sztuki Moliera. Jest to mężczyzna w średnim wieku, o okrągłych kształtach i rumianej twarzy.

Tartuffe posiada niezwykły urok osobisty, dzięki któremu doskonale potrafi manipulować ludźmi i ich oczarować. Z pozoru to pobożny i skromny człowiek, niemal asceta. Wśród ludzi uchodzi za niezwykle cnotliwego człowieka, który chętnie pomaga biednym. Swym postępowaniem i wielką religijnością zdobywa zaufanie Orgona, który zauroczony nim zaprasza Tartuffe do swojego domu.

W rzeczywistości Tartuffe to obłudnik, który skrywa się pod skórą człowieka pobożnego i skromnego. Sam uwielbia dobre jedzenie, nie stroni od rozkoszy cielesnych i kosztowności. Jest zapatrzonym w siebie egoistą i manipulantem, który bez skrupułów wykorzystuje ludzi. Dzięki swojemu sprytowi i zakłamaniu potrafił omotać Orgona, któremu planował odebrać cały majątek. Jest materialistą. Tartuffe to człowiek dwulicowy i bezczelny, a także niebezpieczny.

Jest również doskonałym psychologiem, bo bez większych trudności zdobywa zaufanie pana domu i jego matki, którzy bezgranicznie mu ufają. Zaślepieni jego osobą nie zauważają jego prawdziwej twarzy, nie dostrzegają jego wad i złych postępków. Uważają go za idealnego człowieka, pozbawionego wszelkich ludzkich wad.

W domu Orgona, Tartuffe uważa się za strażnika prawości i cnoty, jednocześnie wszędzie doszukuje się grzechu. Poucza domowników, każe Dorynie zakrywać dekolt, bo uważa to za grzeszne i zbyt wyzywające. Zalecał się również do mężatki Elwiry. W rzeczywistości świadczy to o jego słabości do kobiet, za którymi wciąż wodzi wzrokiem.

Tartuffe to zły do szpiku kości człowiek, nie kierują nim żadne zasady moralne. Bez mrugnięcia oka próbuje zdobyć względy Elwiry, żony pana domu, który z wielką ufnością przyjął go pod swój dach.

Prawdziwe oblicze Tartuffe wychodzi na jaw, gdy Orgon przyłapuje go na próbie uwiedzenia jego żony. Wyszedł z niego arogancki cwaniak, który próbował wyrzucić Orgona z własnego domu, a na dodatek złożył przeciwko niemu fałszywe oskarżenia, by doprowadzić do jego aresztowania. Do końca walczył o przejęcie majątku Orgona. Jednak, gdy przybyła straż królewska okazało się, że Tartuffe był od dawna poszukiwanym przestępcą. Został, więc aresztowany, a Orgonowi zwrócono jego majątek.

Tartuffe to zły i bezwzględny człowiek, pozbawiony wszelkich skrupułów i zasad moralnych.

Za wszelką cenę i do końca próbuje osiągnąć swój cel, jest bezwzględny, przebiegły i nikczemny. Jest niebezpiecznym intrygantem, który bez najmniejszych wyrzutów sumienia potrafi eliminować przeszkody, które stoją na drodze do osiągnięcia jego celów.

Tartuffe jest niewdzięcznym człowiekiem. Wykorzystuje Orgona, niszczy jego i jego rodzinę, zaburza jej spokój.

Nie potrafi okazać wdzięczności, ani tym bardziej skruchy za popełnione czyny. Do końca jest cwaniakiem, zapatrzonym w siebie bufonem.

Tartuffe jest postacią negatywną. Jest symbolem obłudnej religijności, zakłamania i hipokryzji. Wykorzystuje religię do manipulowania ludźmi i osiągania własnych celów. Jest człowiekiem, który przedkłada pozory nad prawdziwą moralność. Dzięki sprytowi i bezwzględności potrafi wpływać na innych, mniej inteligentnych ludzi i wykorzystywać ich słabości.

„Zdążyć przed Panem Bogiem” Hanna Krall, charakter i kompozycja utworu
Hanna Krall – „Zdążyć przed Panem Bogiem”, geneza i kształt artystyczny utworu Książka Hanny Krall „Zdążyć przed Panem Bogiem” nie jest fikcją...
Wypracowanie – charakterystyka Stasia Tarkowskiego, W pustyni i w puszczy
Głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy” jest Staś Tarkowski. Staś ma 14 lat. Urodził i wychował się w Port Saidzie....
Ignacy Krasicki "Monachomachia" - wojna mnichów
Pamiętaj, że wypracowanie możesz pobrac wyłącznie do użytku własnego i nie posiadasz do niego praw majątkowych. Dalsza odsprzedaż lub umieszczanie...
"Poeta" Bolesław leśmian- interpretacja i analiza wiersza.
                Bolesław Leśmian to twórca dwudziestolecia międzywojennego. Nazywamy go poeta osobnym, ponieważ tworzył poza literackimi szufladkami....
Wypracowanie - Krytyka inteligencji w utworach Gałczyńskiego
Obraz inteligencji w twórczości Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego Inteligencja w rozumieniu kulturowo – społecznym stanowi swoistą „ kastę...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *