Główną bohaterką książki Jadwigi Korczakowskiej pt.: ”Spotkanie nad morzem” jest Danusia Gawlikówna. Jest to około jedenastoletnia dziewczynka, która wraz z rodzicami mieszka w Toruniu.
Rodzice postanowili wysłać dziewczynkę na wakacje nad morze, by zregenerowała siły po przebytej chorobie. W trakcie pobytu nad morzem Danusia nabrała zdrowego wyglądu, opaliła się i wyglądała promiennie.
Danusia była typem samotniczki, nie miała przyjaciółek. Była osobą zapatrzoną w siebie, lubiła skupiać uwagę wszystkich wyłącznie na sobie. Nie lubiła słuchać poleceń innych. Wolała, żeby to jej słuchano. Niechętnie wykonywała polecenia osób dorosłych, często się buntowała. Lubiła być niezależna, dlatego też bardzo ucieszyła ją wiadomość, że nad morze pojedzie sama.
Podczas pobytu nad morzem początkowo bawiła się sama, chodziła na spacery. Jednak z czasem samotność zaczęła jej doskwierać. Nie cieszyły ją już spacery, zbieranie muszelek, czy zabawy w samotności. Zapragnęła kogoś z kim mogłaby porozmawiać, śmiać się. Spędzać miło i wesoło czas. Danusia doszła do wniosku, że bycie samotnikiem nie jest miłe.
Gdy poznała niewidomą Elzę poczuła, że jest dla niej ważna. Ucieszyła się, że znalazła kogoś, kto jej wysłucha i będzie towarzyszem zabaw. Danusia polubiła Elzę. A gdy dowiedziała się, ze dziewczynka jest niewidoma, serdecznie jej współczuła. Poczuła, że jest potrzebna koleżance. Było jej bardzo przykro, że Elzę spotkało takie nieszczęście.
Pod wpływem znajomości z Elzą, Danusia stała się inną dziewczynką, bardziej otwartą na nieszczęścia innych, opiekuńczą. Przestała myśleć wyłącznie o sobie. Gawlikówna podziwiała Elzę za jej pogodę ducha, za umiejętność życia bez wzroku.
Znajomość Danusi z Elzą sprawia, że Danusia staje się radosną i szczęśliwą dziewczynką. Stara się również być odpowiedzialna za przyjaciółkę. Jednak nie zawsze jej to wychodziło. Czasem nieświadomie narażała i ją, i siebie na niebezpieczeństwo, jak wtedy, gdy obie postanowiły popływać łódką, a gdy ta się przewróciła, dziewczynki wpadły do wody i przemokły.
Przyjaźń Danusi z Elzą sprawiła, że Danusia odkryła radość życia, znalazła towarzyszkę i słuchaczkę. Zanim poznała Elzę, Gawlikówna nie miała przyjaciół, również rodzice nie mieli dla niej czasu, bo byli zapracowani. Czuła się odrzucona i niepotrzebna. A dzięki Elzie to się zmieniło. Danusia nabrała ochoty do życia i czerpania z niego radości.
Dziewczynki bardzo się z sobą zżyły, spędzały razem niemal każdą chwilę. Jednak, gdy nadszedł dzień rozstania Danusia była smutna i markotna, bo nie chciała rozstawać się z przyjaciółką. Jak się okazało, że jednak Elza pojedzie z nią do Torunia, wielka radość w sercu dziewczynki nie miała końca.
Dzięki Elzie, Danusia poznała uczucie prawdziwej, szczerej przyjaźni. Nastąpiła w niej wielka przemiana, przestała być egoistyczną, zadufaną dziewczynką. Przestała myśleć wyłącznie osobie. Przekonała się i nauczyła, że są ważniejsze sprawy od niej samej. Nauczyła się szacunku, wrażliwości i troski o bliską osobę.
Danusia Gawlikówna jest z całą pewnością bohaterką godną naśladowania. Jej zmiana zachowania i postępowania jest godna podziwu i szacunku. To wspaniała bohaterka i kandydatka na prawdziwą, szczerą i oddaną przyjaciółkę.
