„Warkoczyk” interpretacja wiersza Tadeusza Różewicza
„Warkoczyk” to tytuł jednego z wierszy autorstwa Tadeusza Różewicza. Poeta napisał ten utwór poruszony obrazami, które widział podczas zwiedzania muzeum w Oświęcimiu. W tym miejscu bowiem, każdy człowiek może uświadomić sobie w pełni ogrom tragedii, która miała miejsce podczas II wojny światowej. Zgromadzone tam eksponaty są przerażającymi dowodami jak okrutny potrafi być drugi człowiek.
W wierszu występują dwa plany, pierwszy to przeszłość, moment wojny. Czynny obóz koncentracyjny, pracuje zabijając kolejne ludzkie istnienia. Każdego dnia giną setki niewinnych ludzi, czytelnik dowiaduje się, iż kobiety przywożone na miejsce były golone, następnie ich włosy jak nic nieznaczące przedmioty gromadzono w jednym miejscu. Ich ilość sprawiała, że tworzyły przerażające stosy. Nagle pojawia się drugi plan, współczesność w której te same włosy, które kiedyś zdobiły kobiety tkwią w gablotach, wyschnięte i zniszczone przez czas, są niemym ale prawdziwym dowodem okrutnej zbrodni. Jak mówi cytat: „ Nie prześwietla ich światło nie rozdziela wiatr nie dotyka ich dłoń ani deszcz ani usta”. Ich ilość nie jest jednak w stanie oddać ogromu cierpienia, ukazuje jedynie jak wiele osób zginęło, z gęstwiny nie sposób wydobyć, pojedynczych ofiar, ludzie pozostają całkowicie anonimowy, nikt nie mówi o każdym z osobna a przywołuje niewyobrażalna liczbą wielu milionów. Podmiot liryczny zwraca jednak w całej zbieraninie włosów uwagę na jeden element: „ szary mysi ogonek ze wstążeczką ”. Dla innych zwiedzających pozostaje on nie zauważony, wtapia się w niezliczoną ilość pozostałych. Autor wydobywając go z tej gęstwiny przerywa anonimowość, podkreślając przerażający dramat i cierpienie niewinnego dziecka.
Zakańczając należy wskazać budowę wiersza. Choć utwór dotyka bardzo bolesnej tematyki, jest napisany na kształt suchej notatki, w ten sposób autor pragnął wyrazić obiektywizm. Pomimo tej surowości oraz prostego, pozbawionego środków artystycznych języka wiersz porusza czytelnika. Podkreślony „ mysi warkoczyk ” wywołuje ciąg przerażających obrazów ukazujących pojedyncze osoby i ich niemożliwe do opisania cierpienie.