Jednym z bohaterów cyklu powieści o Harrym Potterze był Ron Weasley. Chłopiec pochodził z biednej i bardzo licznej rodziny. Miał czterech braci i jedną siostrę.
Ron to rudy, chudy, bardzo wysoki i piegowaty chłopiec. Ubierał się skromnie, najczęściej nosił znoszone ubrania po starszych braciach. Jego rodziców nie było stać na nowe rzeczy, bo żyli biednie i skromnie. Po braciach miał również książki i inne przedmioty szkolne. Nie stać go było również na nową sowę i odziedziczył po bracie szczura Parszywka.
Ron był bardzo rodzinną osobą, szanował swoich rodziców. Był uczynny, pomocny i oddany rodzinie. Jednak często narzekał na swój los, chciałby ubierać się lepiej i wyglądać atrakcyjniej. Nie znosił biedy, która była dla niego ciężarem. Był chłopcem o złotym sercu, wrażliwym na krzywdę innych, ale i przewrażliwionym na swoim punkcie. Musiał znosić częste docinki ze strony kolegów ze szkoły.
Weasley był bardzo miłym i spokojnym chłopcem, koleżeńskim i wiernym przyjacielem, chociaż nie stronił od różnych wybryków. Był wiernym towarzyszem Harrego i Hermiony. Wspólnie rozwiązali wiele zagadek i dokonali niezwykłych odkryć na terenie szkoły oraz poza nią.
Ron był przeciętnym uczniem, pomimo iż jego bracia radzili sobie w szkole całkiem dobrze, on musiał ciężko pracować, by spróbować im dorównać. Czuł niezwykłą presję z tego powodu. Jednak starał się jak potrafił, ale nie zawsze mu to wychodziło. Czas wolał spędzać na zabawach i innych rozrywkach. Nie stronił od żartów i psikusów. Często popadał w różne tarapaty. Nauka go nudziła, nie zawsze potrafił się skupić na tym co robił. Nie zawsze też stosował się do wytycznych nauczycieli i niejednokrotnie złamał szkolny regulamin. Nie był typem człowieka zdyscyplinowanego.
Chłopak posiadał niezwykłą umiejętność logicznego myślenia, co wielokrotnie udowadniał podczas gry w szachy. Ta umiejętność często mu się przydawała w wielu sytuacjach.
Ron był wiernym przyjacielem Harrego, chociaż często zdawało mu się okazywać zazdrość w stosunku do sukcesów i popularności przyjaciela. Uczucie to jednak nigdy nie przyciemniło tego, co było dla obu chłopców najważniejsze, czyli bezgraniczna, wierna przyjaźń i oddanie.
W wielu sytuacjach Ron bywał porywczy, szczególnie wtedy, gdy ktoś sprawiał przykrość jego bliskim i przyjaciołom. Często wybuchał złością. Bywał niedojrzały emocjonalnie, co początkowo irytowało Hermionę. Z czasem jednak chłopiec dojrzał i wydoroślał, wyrósł z pewnych negatywnych zachowań.
Ron to wspaniały bohater, dobry chłopak i wierny przyjaciel. Zawsze można było na niego liczyć. I chociaż nie miał zadatków na dobrego czarodzieja, to z pewnością wyrósł na dobrego człowieka, wrażliwego na cudzą krzywdę. Zawsze stawał w obronie słabszych i chętnie pomagał innym. Był odważny, dzielny i otwarty na ludzi.
