Renesans – geneza nazwy, ramy czasowe

Za kolebkę renesansu uznaje się Włochy, tam epoka rozpoczęła się w XIV wieku, jej rozwój na terenie Europy jest jednak zróżnicowany. Nazwa renesans oznacza odrodzenie, powrót do ideałów antycznych po czasie ciemnoty i zastoju średniowiecznego. Warto zauważyć, że sens oraz znaczenie nazwy nie wiąże się jedynie z powrotem myśli antycznej ale sposobem odnawiania wiedzy starożytnej.

 

Epokę renesansu ukształtowały ważne wydarzenia historyczne, zalicza się do nich: odkrycia geograficzne, kształtowanie silnych państw, wynalezienie druku oraz reformację. To dzięki tym zjawiskom mógł prężnie rozwijać się nowy światopogląd. W poniższym wypracowaniu wyjaśniono wszystkie najważniejsze wątki. Omówione zagadnienia stanowią główne wiadomości wymagane w klasach liceum/ technikum. Tekst może posłużyć jako gotowe wypracowanie, sprawdzian lub ściąga. Wypracowanie zawiera 435 słów.

Renesans – geneza nazwy, ramy czasowe.

Ramy czasowe nurtu datuje się  rożnie w państwach Europy, ponieważ kolebką renesansu były Włochy można uznać, iż tam najwcześniej rozpoczęła się epoka – XIV wiek. W europie północnej początki datuje się w wieku XV a bujny rozwój XVI. W Polsce epoka swój początek miała za czasów panowania Jagiellonów od końca XV wieku do lat trzydziestych XVII wieku.

Nazwa renesans oznacza odrodzenie, powrót do ideałów antycznych po czasie ciemnoty i zastoju średniowiecznego. Warto zauważyć, że sens oraz znaczenie nazwy nie wiąże się jedynie z powrotem myśli antycznej ale sposobem odnawiania wiedzy starożytnej. Początkowo termin odwoływał się do odrodzenia państw na wzór starorzymski. Dopiero później nastąpiło studiowanie antycznej literatury, poszukiwanie dawnych ideałów. W ostateczności nazwa zaczęła oddawać również rozwój ludzkości ówczesnego czasu, powstanie nowego światopoglądu, zmiany w postrzeganiu świata i człowieka.

Analizując rozwój epoki renesansu, należy omówić ważne wydarzenia historyczne ówczesnego czasu, to one bowiem miały bezpośredni wpływ na zmianę światopoglądu społeczeństw. Za najistotniejsze uznaje się odkrycia geograficzne,  odkrywanie nowych lądów w tym Ameryki zmieniło sposób ludzkiego myślenia, rozszerzyły się nie tylko granice na mapach ale i horyzonty ludzkiej myśli. Podróże przyniosły ze sobą również inny czynnik  – zyski materialne, dodatkowe środki umożliwiły nowy bardziej wystawny styl życia. Bogacące się miasta prężnie rozwijały gospodarkę, poczyniono inwestycje w architekturę i sztukę. Dostęp do kultury i wiedzy ułatwiło również wynalezienie w 1450 roku druku. Kolejnym istotnym wydarzeniem stało się tworzenie nowych silnych państw. Dotychczas przywiązywano wagę do uniwersalizmu europejskiego, odkrycia geograficzne nasiliły i zapoczątkowały tworzenie nowych wewnętrznych struktur. Odrębność państwowa pozwalała umacniać siły, powstały liczne dynastie, wykształciły się  języki narodowe.

Wydaje się jednak, że najważniejszym z wydarzeń, które na nowo ukształtowało myśl społeczeństw osłabiając dotychczasowe doktryny i wpływy była Reformacja. Termin  ten określa wydarzenia historyczne jakim były zmiany dotyczące  kościoła katolickiego w XVI wieku, to wielki ruch religijny i narodowy mający na celu reformę instytucji kościoła a także jego doktryn i praktyk. Wydarzenie to przyniosło ze sobą nie tylko zmiany w wewnętrznych strukturach ale i zmianę myślenia i postrzegania społeczeństw. Początek reformacji datuje się na rok 1517, w tym czasie miało miejsce słynne wystąpienie Marcina Lutra, w swych „Tezach o odpustach” autor otwarcie krytykował postawę duchowieństwa, piętnował praktyki odpustów grzechów za korzyści majątkowe, wnosił o tłumaczenie Biblii na języki narodowe.  Będący niepodważalną dotąd siłą kościół zaczął tracić swe wpływy, powstające nowe odłamy jak :luteranizm, kalwinizm, anglikanizm, arianizm zyskiwały rzesze zwolenników. Przedstawiciele dotychczasowego porządku walczyli o odzyskanie władzy, piętnowali i prześladowali innowierców w efekcie ruch  reformacyjny szybko przerodził się w wojny religijne, znacznie osłabiła się władza kościoła, wyłoniły się nowe odłamy wiary, nareszcie umocniła się władza świecka, wzmocniły dążenia narodowościowe, wytworzyła nowa stuka i obyczaje.

Alojzy – charakterystyka postaci J. Brzechwy, wypracowanie
Jednym z bohaterów występujących w książce pod tytułem „Akademia pana Kleksa” był Alojzy. Był to mechaniczny chłopiec, lalka zaprojektowana i...
„Ludzie, którzy szli” Tadeusz Borowski wypracowanie
Tadeusz Borowski „Ludzie, którzy szli” „Ludzie, którzy szli” to jedno z wielu opowiadań Tadeusza Borowskiego zgromadzone w cyklu. Utwór ukazuje...
Mąż – charakterystyka „Kamizelka” B. Prusa, wypracowanie
Jednym z głównych bohaterów noweli Bolesława Prusa pod tytułem „Kamizelka” był Pan nieznany z imienia i nazwiska. Był on mężem kobiety, z którą...
„Do prostego człowieka” interpretacja wiersza Juliana Tuwima
  „Do prostego człowieka” to tytuł wiersza Juliana Tuwima. Podmiot liryczny możemy utożsamiać z samym autorem, to on bowiem w słowach...
"Pan tu nie stał" interpretacja wiersza, Stanisław Barańczak
“Pan tu nie stał” interpretacja wiersza Stanisława Barańczaka “Pan tu nie stał” to jeden z wierszy autorstwa Stanisława Barańczaka....

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *