Pamiętaj, że wypracowanie możesz pobrac wyłącznie do użytku własnego i nie posiadasz do niego praw majątkowych. Dalsza odsprzedaż lub umieszczanie w innych serwisach internetowych to kradzież i jest niezgodne z prawem i tego typu praktyki będziemy zgłaszać odpowiednim organom ścigania.
Marcin Kozera jest tytułowym bohaterem książki Marii Dąbrowskiej. Jest synem polskich emigrantów, którzy musieli uciekać z kraju z powodów politycznych. Matka Marcina zmarła, gdy chłopiec miał dwa lata. Marcin urodził się w Anglii, w Londynie.
Marcin to dwunastoletni, wysoki chłopiec. Ma ciemne włosy i ciemnowiśniowe usta, wesołe, błyskające oczy. Zwinny i wysportowany. Jest przystojnym chłopcem, czym wzbudzał sympatię otoczenia, szczególnie dziewczynek.
Marcin urodził i wychowywał się w Anglii, czuł się Anglikiem, co było niezrozumiałe i przykre dla ojca. Gdy ojciec zapisał Marcina do polskiej szkoły, chłopiec buntował się, bowiem nie czuł żadnej przynależności do Polski. Przez takie zachowanie miał trudności z nawiązaniem dobrych relacji z dziećmi. Języka polskiego uczył się niechętnie, na wyraźną prośbę ojca. Z czasem jednak chłopiec miał coraz lepsze relacje z dziećmi. Najlepszą przyjaciółką Marcina była Krysia, w której się nawet zakochuje.
Początkowo Marcin wykazuje bardzo dziecinne zachowanie, jest przekorny wobec ojca, a nawet dzieci i nauczycielki. Ma szalone pomysły, jako pierwszy dosiada drewnianego konia zamontowanego na dachu Towarzystwa Polskiego. Wykazuje też wielka odwagę, gdy zabiera Krysię do centrum tłocznego miasta Londynu. Jest również opiekuńczy, co udowadnia, gdy Krysia wysiadając z autobusu wpada pod koła roweru i rani się w nogę. Posiada wiele zdolności i umiejętności, potrafił nawet zszyć rozprutą sukienkę Krysi.
Jest chłopcem dobrym, opiekuńczym i szlachetnym, wykazuje zdolności przywódcze. Jest inteligentny i bystry.
Przełomowym dla Marcina wydarzeniem jest jego udział w jasełkach i rola żołnierza polskiego. Chłopiec uświadamia sobie, że jest Polakiem i zaczyna czuć przynależność do Polski. Ujawniają się jego uczucia patriotyczne, uświadamia sobie, że jest synem Polaka, stolarza ze Strzałkowa. Te zachowania powodują, że ojciec Marcina jest z niego dumny. Marcin chętnie uczy się o Polsce, jej historii i kulturze. Anglię zaczyna traktować jak swoją drugą ojczyznę. Okazuje się chłopcem bardzo wrażliwym i dojrzałym. Wystąpienie w jasełkach zmobilizowało Marcina do wytężonej nauki języka polskiego, języka ojczystego. Chciał być prawdziwym Polakiem, a nie papugą powtarzającą niezrozumiałe dla siebie słowa. Stał się wobec siebie bardzo wymagający. Z zapałem i pasją chłonął wiadomości o swej prawdziwej ojczyźnie. Pokochał Polskę, choć nigdy w niej nie był.
Marcin wykazał się wielka odwagą, gdy na lekcji geografii w angielskiej szkole nauczyciel mówił o kraju, którego nie było na mapie. Marcin poczuł się urażony słowami nauczyciela i bronił swego kraju, że chociaż nie ma go na mapie, to jednak Polska istnieje mimo utraty niezawisłości. Dodaje, że pragnie wrócić do kraju i służyć w jego obronie. Nauczyciel był zdziwiony odwagą chłopca, ale wysłuchuje go do końca i chwali za patriotyczną postawę.
Najtrudniejsze relacje Marcin miał ze swoim ojcem, który nie zawsze był dla niego dobry. Ojciec nie mógł się pogodzić z wynarodowieniem syna, który początkowo zapatrzony był w Anglię. Sam jednak nie potrafił przekazać chłopcu całej wiedzy i wpoić polskiej tożsamości. Sam był winny całej tej sytuacji. Marcin, bowiem urodził się w Anglii i tą właśnie ją uważał za swoją ojczyznę. Jednak wpływ polskiej szkoły, polskich nauczycieli i dzieci spowodowały w Marcinie tak ogromną przemianę.
Marcin Kozera stał się dumnym Polakiem, odkrył swoją prawdziwą tożsamość i był z niej dumny. Stał się dobrym, odważnym i dzielnym patriotą. Pokochał swój kraj, choć nigdy w nim nie był.
Marcin jest postacią pozytywną i godną naśladowania, bowiem wszystkie cechy, jakie w sobie odkrył pozwoliły mu zrozumieć siebie i to, kim jest naprawdę.
