„Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach” interpretacja wiersza Jana Kasprowicza

„Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach” to tytuł wiersza autorstwa Jana Kasprowicza. Wiersz znajduje się w tomie zatytułowanym „Krzak dzikiej róży”. Autor poprze impresjonistyczny obraz pełen pastelowych barw, światłocieni i dźwięków prezentuje czytelnikowi dwie rośliny: różę i limbę. Mają one symboliczne znaczenie: róża bowiem jest symbolem życia i młodości, limba starości i przemijania. Należy zaznaczyć, że wiersz porusza tematykę sensu ludzkiego istnienia, nieuchronnego przemijania. Całość stanowi również wyraz liryki młodopolskiej, świadczą o tym: symbolizm, impresjonizm, emocje, oraz atmosfera melancholii i nieuchwytności.

 

Tekst stanowi analizę i interpretację utworu. Wyjaśnione zostają symboliczne znaczenia, podano budowę wiersza i środki artystyczne zastosowane przez poetę. Całość poparta  cytatami. Wypracowanie zawiera 325 słów.

„Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach” interpretacja wiersza Jana Kasprowicza

Jan Kasprowicz urodził się 12.12.1860 w Szymborzu, większość swojego dorosłego życia spędził w Poroninie gdzie zmarł w 1926 roku. Poeta pochodził z wiejskiej rodziny, znał z własnego doświadczenia biedę i nędzę, zachwycały go znajome górskie krajobrazy, które częstokroć uwidaczniał w swych utworach. Do największych  osiągnięć autora należą: praca recenzenta teatralnego oraz działalność publicystyczna. Warto również wspomnieć, że Kasprowicz należał do tajnych organizacji patriotycznych.

Wiersz Jana Kasprowicza zatytułowany „Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach” pochodzi z tomiku zatytułowanego „Krzak dzikiej róży. W  utworze zaprezentowany zostaje górski krajobraz. Całość tego obrazu można nazwać impresjonistycznym, autor zastosował bowiem specyficzną ekspozycje barw i światła. Można wyróżnić dominujące kolory jakimi są: róż, szarość, niebieski, zielony, jak odnajdujemy w tekście:  „plamy szare”, „pawiowe stawy”, „pąs swój krwawy” itp. Wszystkie kolory zostają dodatkowo wyeksponowane poprzez grę światła i cienia : „w słońcu płonie”, „w niebieskim lśni krysztale”. Wszystkie barwy posiadają pastelowe odcienie, całość impresjonistycznego pejzażu dopełniają dźwięki, początkowo wydawane przez dzikie zwierzęta następnie przez przebudzoną przyrodę: ”echowe słychać grania”, „świstak gdzieś świszcze”. Specyfika tego obrazu jest celowym zabiegiem autora mającym wywołać nastrojowość w wierszu. Przyroda początkowo cicha i uśpiona odżywa by napełnić się dźwiękami. Ten malowniczy krajobraz stanowi jedynie tło dla prawdziwej wymowy utworu, autor prezentuje czytelnikowi dwie rośliny: różę i limbę. Obydwie znajdują się wysoko w górach, róża piękna i samotna porównana do bezbronnej i osamotnionej kobiety, limba zgniła i zbutwiała leząca u jej korzeni. Obydwie rośliny mają symboliczne znaczenie: róża bowiem jest symbolem życia i młodości, limba starości i przemijania. Znajdując się obok róży bezustannie przypomina jej o nieuchronnym losie kończącym się śmiercią. Należy zaznaczyć, że wiersz porusza tematykę sensu ludzkiego istnienia, nieuchronnego przemijania. Całość stanowi również wyraz liryki młodopolskiej, świadczą o tym: symbolizm, impresjonizm, emocje, oraz atmosfera melancholii i nieuchwytności.

Zakańczając należy wskazać budową utworu. Jest on częścią czterech sonetów zawartych w czterowersowych zwrotkach. Autor zastosował następujące środki artystyczne: wyliczenia, personifikacje: „skronie do zimnej tuli skały”, epitety: „pąs krwawy”.

Alojzy – charakterystyka postaci J. Brzechwy, wypracowanie
Jednym z bohaterów występujących w książce pod tytułem „Akademia pana Kleksa” był Alojzy. Był to mechaniczny chłopiec, lalka zaprojektowana i...
"Medaliony" Z. Nałkowskiej jako dokument zbrodni hitlerowskich
Pamiętaj, że wypracowanie możesz pobrać wyłącznie do użytku własnego i nie posiadasz do niego praw majątkowych. Dalsza odsprzedaż lub umieszczanie...
Wisława Szymborska ” Życie na poczekaniu” analiza wiersza
Wisława Szymborska ”Życie na poczekaniu” analiza wiersza Wisława Szymborska była jedną z najznakomitszych poetek polskich, jej twórczość została...
„Romantyczność” – interpretacja ballady Adama Mickiewicza
Jest to najważniejszy utwór romantyzmu. Rok wydania tomiku pt. „Ballady i romanse”, w którego skład wchodzi „Romantyczność, to data początku...
Polska za panowania Kazimierza Jagiellończyka – wypracowanie z historii
W 1444 roku doszło do krwawej bitwy pod Warną, która zakończyła się sromotną klęską wojsk węgierskich, a sam król Władysław poległ na polu bitwy....

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *