”Gmachy” interpretacja wiersza Juliana Przybosia, wypracowanie

„Gmachy” to tytuł wiersza Juliana Przybosia, jak sama nazwa wskazuje w treści utworu przedstawione są budowle, monumenty tworzące miasto. Podmiot liryczny określa się mianem „wykrzyknika ulicy”, będąc częścią miasta ukazuje tworzone w nim budowle jako wyraz geniuszu i siły człowieka. To on bowiem wznosi gmachy, dowodząc swych umiejętności. Dokonując analizy wiersza należy również zaznaczyć, że realizuje on założenia grupy zwanej Awangarda Krakowską. Julian Przyboś był jej najwybitniejszym członkiem, jej działacze byli zafascynowani rozwojem technicznym i cywilizacyjnym.

 

Wypracowanie dokładnie omawia całość utworu stanowiąc tym samym jego analizę i interpretację. Wskazano budowę wiersza, znaczenie tytułu,  poruszono i wyjaśniono wszystkie podane powyżej wątki. Całość poparta jest cytatami. Wypracowanie zawiera 315 słów.

”Gmachy” interpretacja wiersza Juliana Przybosia

Julian Przyboś urodził się 5.03.1901 roku w Gwoźnicy, z wykształcenia był polonistą, nauczał języka ojczystego w gimnazjum. Do najważniejszych jego osiągnięć należy zaliczyć: członkowstwo w grupie Awangardy Krakowskiej oraz objęcie stanowiska redaktora naczelnego miesięcznika „Poezja”. Zmarł w roku 1970 w Warszawie.

Wiersz zatytułowany „Gmachy „ autorstwa Juliana Przybosia znajduje się w tomiku „Sponad”. W jego analizie należy zauważyć, że jest zbudowany na zasadzie kontrastu. Całość ukazuje bowiem dwa obrazy, pierwszy to proces budowy, wnoszenia konstrukcji. Jak mówi cytat : „masy wpółzatrzymane, z których budowniczy uprowadził ruch”, człowiek wznosi monumentalną budowlę ukazując swą siłę. Drugi natomiast to obraz gotowego już gmachu, wzniesionego budynku, „góry naładowane trudem”. To ostateczny efekt ludzkiej pracy będący namacalnym dowodem siły człowieka. Kontrast jest również widoczny gdy porównamy ludzkie dłonie do widoku monumentu, to one bowiem wzniosły budowle, potrafiły zrealizować genialny zamysł.

Omawiając utwór należy również zaznaczyć, że jest on prezentacją założeń poetyckiej grupy zwanej Awangarda Krakowską. Julian Przyboś był jej najwybitniejszym członkiem. Głównym hasłem tej grupy było „miasto, masa, maszyna”, jak wiadomo bowiem jej członkowie byli zafascynowani rozwojem technicznym i cywilizacyjnym. To uwypuklenie ludzkiego geniusza, który potrafi stworzyć najdoskonalsze rzeczy. Sam tytuł nawiązuje do fascynacji miastem, tytułowy gmach to jedna z licznych budowli. Stanowią one obraz mocy człowieka, to on bowiem tworzy je wznosząc siłą swych rąk. Każda z budowli zawiera w sobie cząstkę człowieka, jego siły i mocy. Podmiot liryczny w wierszu można utożsamiać z samym poetą, przedstawia się on jako „wykrzyknik ulicy”, fascynuje się miastem stanowiąc jego cześć. Poeta porównuje z kreacją poetycką wznoszenie monumentalnych gmachów. Całość utworu można więc z pewnością określić jako realizację założeń Awangardy Krakowskiej. Autor wyraźnie zaprezentował jej założenia, zachwycając się wytworami człowieka.

Zakańczając należy wskazać budowę utworu. Wiersz zawiera się w trzech częściach, całość jest praktycznie pozbawiona rymów. Większość tekstu realizowana jest poprzez równoważniki zdań. Autor zastosował następujące środki artystyczne: metafory: „wykrzyknik ulicy”, epitety” znieruchomiałe pietra”.

Profesor Dmuchawiec – charakterystyka postaci „Opium w rosole”
Profesor Dmuchawiec był jednym z bohaterów trzecioplanowych powieści „Opium w rosole” Małgorzaty Musierowicz. Był emerytowanym nauczycielem języka...
Krótkie rządy Jana Olbrachta w Polsce, wypracowanie z historii
Po śmierci Kazimierza Jagiellończyka w 1492 roku rządy w Polsce objął jego trzeci syn, Jan Olbracht. Na tronie litewskim zasiadł Aleksander Jagiellończyk,...
Romantyczny kochanek - Werter
Podczas lektury książki ”Cierpienia młodego Wertera” poznajemy wiele ciekawych i absorbujących postaci, jednak na pierwszy plan, zgodnie z zapowiedzią...
Życie narodu będącego w niewoli na podstawie poezji Adama Mickiewicza.
Adam Mickiewicz napisał : “Konrada Wallenroda ” , gdyż skłoniła go do tego sytuacja polityczna panująca w kraju. Czasy były bardzo...
Andrzejowa Korczyńska – charakterystyka postaci, E. Orzeszkowa „Nad Niemnem”
Andrzejowa Korczyńska była jedną z bohaterek powieści E. Orzeszkowej pod tytułem „Nad Niemnem”. Była właścicielką Osowiec, matką Zygmunta i wdową...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *