„Cnota grunt wszystkiemu” Daniel Naborowski – analiza wiersza

W epoce baroku jednym z najwybitniejszych poetów był Daniel Naborowski, należy zauważyć, że autor w doskonały sposób łączył wszystkie wymagane w ówczesnym czasie formy: konceptyzm, kunszt, element zaskoczenia z poważna tematyką swych wierszy.

 

„Cnota grunt wszystkiemu” to jeden z bardziej znanych utworów poety. Analizując wiersz należy zauważyć, iż rozpoczyna się on rozbudowaną anaforą. Pierwsze czternaście wersów otwiera zwrot „nic to”. W ten specyficzny sposób Naborowski dosadnie ukazuje czytelnikowi jak nie trwałe i nic nie znaczące są elementy ludzkiego życia. Odrzucając wszystkie wymienione przez autora elementy odnajdujemy jednak wartość nadrzędną, prawdziwą cnotę - wierność Bogu i życie w prawości.

 

W poniższym wypracowaniu omówiono cechy twórczości poety, przeanalizowano treść wiersza. Całość poparta jest cytatami. Wypracowanie zawiera 316 słów.

„Cnota grunt wszystkiemu” Daniel Naborowski – analiza wiersza


Daniel Naborowski to jeden z najwybitniejszych poetów doby baroku, należy zauważyć, że autor w doskonały sposób łączył wszystkie wymagane w ówczesnym czasie formy: konceptyzm, kunszt, element zaskoczenia z poważna tematyką swych wierszy. Problematyka utworów również oddaje filozofię epoki oscylując wokół następujących tematów:  człowieczeństwo –kim lub czym jest człowiek, jak określić cechy ciała i duszy, życie – jako wartość krucha, nietrwała przemijająca, czas -jego wpływ na życie jako destrukcyjnej niszczącej siły.


W ówczesnym czasie rozważania o tej tematyce odminowały świadomość ludzką. Naborowski w swej poezji podjął próbę odnalezienia najlepszej formy do prezentacji własnych przemyśleń. Warto zauważyć, że w utworach poety mimo często pesymistycznego wydźwięku nie ma rozpaczy czy lęku, autor wyraźnie skłania do pogodzenia się z wyrokami Boga, przyjęcia tego na co nie mamy wpływu.


„Cnota grunt wszystkiemu” to jeden z bardziej znanych utworów poety. Analizując wiersz należy zauważyć, iż rozpoczyna się on rozbudowaną anaforą. Pierwsze czternaście wersów otwiera zwrot „nic to”. W ten specyficzny sposób Naborowski dosadnie ukazuje czytelnikowi jak nietrwałe i nic nieznaczące są elementy ludzkiego życia. Wymienione zostaje: bogactwo, uroda, popularność, metale szlachetne, jedzenie, stanowisko, błyskotliwość, uroda a nawet szczęście. Wszystkie te składniki ziemskiego istnienia są marnością, nie stanowią trwałych i ponadczasowych wartości, przemijają odchodząc w zapomnienie.


Odrzucając wszystkie te elementy można jednak odnaleźć zdaniem poety wartość nadrzędną – wierność Bogu i życie w prawości, to bowiem zdaniem Naborowskiego jedyna trwała cnota. Jak mówi zwrot zawarty w tytule „Cnota grunt wszystkiemu”, tylko głęboka prawdziwa wiara oraz życie zgodne z etycznymi i moralnymi zasadami pozwala uzyskać nieśmiertelność. Gdy bowiem przeminą wszystkie doczesne atuty, a nieubłagany czas zbliży człowieka do nieuchronnej śmierci przetrwają jedynie wartości ponadczasowe.


Należy również zauważyć, że utwór realizuje główne przemyślenia autora. Naborowski w obrazowy sposób skłania odbiorcę do pogodzenia się z wyrokami Boga, przyjęcia tego na co nie mamy wpływu. Myśl ta pozwala bowiem dostrzec głębie chwili i bardziej świadomie kształtować swe życie.


 


 

„Róża” interpretacja wiersza Tadeusza Różewicza
„Róża” interpretacja wiersza Tadeusza Różewicza Wiesz zatytułowany „Róża” autorstwa Tadeusza Różewicza ukazuje nam dwa motywy. Pierwszy to wzrost...
Wypracowanie „Pan Tadeusz” - Walka, Adam Mickiewicza
„Pan Tadeusz” – sprawa walki narodowowyzwoleńczej „Pan Tadeusz” to jeden z najbardziej znanych utworów Adama Mickiewicza, powstał on w roku 1834...
„Dusiołek” i „Dziewczyna” – interpretacje utworów Bolesława Leśmiana
„Dusiołek” Wiersz jest zbudowany paralelnie. Krótsze wersy mają długość średniówki dłuższych. Występują liczne środki artystyczne. Wytwarzają...
Zabytki języka polskiego – podział i rodzaje, wypracowanie
Zabytki języka polskiego – podział i rodzaje Zabytki języka polskiego obejmują nie tylko najstarsze polskie teksty bogate w archaizmu leksykalne...
Wypracowanie maturalne "Być poetą dawniej i dziś"
Być poetą dawniej i dziś. Przedstaw postawę artystów wobec własnej twórczości oraz ich opinie na temat znaczenia poezji, porównując utwory Horacego...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *