Miłość jest to najgłębsze i chyba najważniejsze uczucie jakie spotyka człowieka. Potrafi dać szczęście i spełnienie, choć niejednokrotnie sprawia ból i cierpienie. Zagadnienie to często poruszają artyści w swoich dziełach. Johann W. Goethe w swojej powieści
„Cierpienia młodego Wertera” skupił się na opisaniu tego tajemniczego zjawiska jakim jest miłość. Na podstawie tej książki postaram się odpowiedzieć na pytanie, czy miłość to uczucie determinujące życie człowieka.
Fragment interpretowanego tekstu, a właściwie listu pochodzi z utworu „Cierpienia młodego Wertera” Goethego. Jest to rodzaj powieści epistolarnej. List kierowany jest do najlepszego przyjaciela głównego bohatera. Narrator i jednocześnie autor listu oraz bohater wypowiada się w pierwszej osobie, liczby pojedynczej. Prezentuje narrację subiektywną. Uczucie, które wypełnia Wertera sprawia mu ogromny ból. Odechciewa mu się żyć. Kładąc się spać ma nadzieję, by już więcej się nie obudzić. Jakże ogromne jest jego rozczarowanie i nieszczęście, gdy kolejnego dnia znów budzi go słońce. Pragnie ująć sobie tego cierpienia, które nie pozwala mu normalnie funkcjonować. Chciałby, aby ktoś mógłby odczuwać ten ból razem z nim, by zdjąć z niego ten niebywały ciężar.
Czuje się winny tego, że tak cierpi. Ma wrażenie, że sam sobie zgotował ten los. Dostrzega jednak, że nie jest do końca jego wina. Wykrzyknienie świadczy o emocjonalnym zaangażowaniu bohatera w pisaniu listu. Wszystkie przemyślenia przelewa na papier. Nie potrafi znieść myśli, że to właśnie w nim spoczywa nieszczęście. Stosuje retrospekcje, przypominając jak niegdyś jego uczucie miało charakter jedynie pozytywny.
Miłość uskrzydlała go, dodawała energii i przede wszystkim nadawała sens jego życiu. Uczucie przepełniało go, pragnął przelać tę miłość na cały świat. Teraz czuje, że jego serce zamarło. Nie jest zdolne już do żadnego uczucia. Łzy, które kiedyś wylewał miały tajemniczą moc, która oczyszczała jego duszę i myśli. Teraz już nawet one nie są w stanie mu pomóc. Dostrzega zmianę, jaka zaszła od tamtej pory. Jego cierpienie jest ogromne, gdyż odczuwa stratę tego co dawało mu chęci do życia.
Życie stało się dla niego tylko drogą nieustannych cierpień. Już nie potrafi odnaleźć w sobie radości. Opisuje widok z okna, który jeszcze niedawno zachwycał go. Dziś już nie wzbudza w nim uczuć. Nazywa siebie nędzarzem, gdyż ma poczucie, że nic nie posiada.
Zwraca się do Boga, jako jego ostatniego ratunku. Czuje się pusty, nie wypełnia go żadne uczucie, które prowadzi do szczęścia. Błaga Boga o łzy, dzięki którym mógłby pozbyć się tego nieznośnego bólu i cierpienia.
W pierwszej części powieści, Werter jest człowiekiem pogodnym i towarzyskim. Potrafi podziwiać i dostrzegać piękno natury i przyrody. Gdy poznaje Lotę rodzi się w nim prawdziwe i gorące uczucie. Miłość ta daje mu szczęście i energię. Pobudza go do życia i nadaje mu smak. Z czasem świadomość tego, że nigdy nie będzie z ukochaną kobietą, zaczyna go niszczyć i przytłaczać. Umiera w nim dusza. Jego życie przestaje mieć sens. Sprawia, że staje się wrakiem człowieka, którego serce umarło. Ostatecznie doprowadza go do samobójstwa.
Tak, więc interpretowany fragment „Cierpień młodego Wertera” mówi o uczuciu, które niszczy człowieka. Miłość doprowadziła głównego bohatera do ogromnego cierpienia. Zniszczyła go wewnętrznie. Miała decydujący wpływ na jego życie. Odpowiadając na pytanie zawarte w temacie odpowiadam twierdząco, gdyż miłość jest uczuciem determinującym życie człowieka. Napędza je, nadaje inny rytm i kierunek bez względu na to, czy jest spełniona i szczęśliwa, czy też nie.
