Charakterystyka Lodzi – „Plastusiowy pamiętnik” M. Kownacka

Charakterystyka dotyczy Lodzi, jednej z bohaterek występujących w książce pod tytułem „Plastusiowy pamiętnik” napisanej przez M. Kownacką. Z książki dowiadujemy się, jak należy się zachowywać i jak postępować, by być dobrym przyjacielem, koleżeńskim i miłym oraz jak nie należy się zachowywać. Lodzia była dobrą, grzeczną i milą dziewczynką. Pomagała Tosi i odwiedzała ją, gdy ta chorowała. Chętnie się z nią bawiła i uczyła. Lodzia była zdolną i pomysłową dziewczynką. Umiała pięknie haftować, robić samochodziki z pudełek  czy szyć lalki i ubranka dla nich. Miała dużo pomysłów i chętnie dzieliła się nimi z koleżanką Tosią.

Wypracowanie zawiera  318 wyrazów / 2176 znaków.

Lodzia była jedną z bohaterek występujących w książce M. Kownackiej pod tytułem „Plastusiowy pamiętnik” Była uczennicą klasy pierwszej i wierną koleżanką Tosi.

Lodzia prawdopodobnie pochodziła z biednej rodziny, ubierała się skromnie. O jej ubóstwie może świadczyć fakt, że na lekcje szycia przyniosła gałgankową lakę i bury materiał, który nie był ładny. Było to niestety obiektem żartów Honoraty, koleżanki z klasy Tosi i Lodzi. Jednak Lodzia nie była sama ze swoimi kłopotami. Wspierała ją Tosia, która stała się jej najlepszą przyjaciółką. Tosia podarowała jej piękną tkaninę w kwiaty i Lodzia mogła wykonać piękną sukienkę dla swojej lalki Klarci. Zawstydzona Honorata przeprosiła Lodzię i dziewczynki pogodziły się. Lodzia również była miła i dobra dla Tosi. Często ją odwiedzała, również w czasie choroby Tosi. Lodzia była dobrą koleżanką i grzeczną, spokojną dziewczynką.

Lodzia była również bardzo skromną i cichą dziewczynką. Nigdy się nie przechwalała i nie wywyższała. Zawsze okazywała wdzięczność za wsparcie i pomoc. Sama również często pomagała Tosi. Lodzia nie była również pamiętliwą i złośliwą dziewczynką. Wybaczyła Honoracie jej złe zachowanie i naśmiewanie się z jej własnoręcznie wykonanej lalki.

Bohaterka była również bardzo wrażliwą dziewczynką. Na złośliwości ze strony koleżanek reagowała płaczem. Było jej niezmiernie przykro gdy Honorata drwiła z jej lalki, ale potrafiła jej wybaczyć i nie gniewać się. Płakała również wtedy, gdy piesek Fikuś zniszczył jej ulubioną czapeczkę i właściwie chyba jedyną. Było jej strasznie przykro, ale jej żal szybko rozwiała mama Tosi, która zrobiła dla niej szydełkiem nową czapeczkę.

Lodzia szanowała cudzą własność, zawsze zwracała pożyczone rzeczy i zawsze starała się oddać je w takim samym stanie, w jakim je pożyczyła. Nie niszczyła niczyjej własności i starała się również szanować wszystkie swoje rzeczy, zaczynając od ubranek, a kończąc na książkach i przyborach szkolnych. Doceniała wszystko co miała od rodziców. Ceniła i pielęgnowała przyjaźń z Tosią. Była dobrą, grzeczną i milą dziewczynką.

Lodzia jest postacią pozytywną a jej zachowanie i postępowanie z pewnością godne jest podziwu i naśladowania.

Dynastia Piastów - ściąga z historii
MIESZKO I Słowianie byli grupą, która ukształtowała się stosunkowo późno spośród ludów indoeuropejskich. Wśród Słowian Zachodnich żyło wiele...
Obraz kobiet w literaturze polskiej
Matka, żona, kochanka, obiekt miłości, zazdrości, nienawiści- jedna kobieta a tak wiele ról do spełnienia. Jedna kobieta, a tak wiele spadających...
Motywy biblijne w literaturze i sztuce – wypracowanie maturalne
Motywy biblijne w literaturze i sztuce – wypracowanie maturalne Ponieważ Biblia to dzieło uniwersalne i ponadczasowe będące nośnikiem wzorców...
Interpretacja wiersza „Bema pamięci żałobny rapsod” – C. K. Norwid
„Bema pamięci żałobny rapsod” to utwór poświęcony pamięci Józefa Bema, który był bohaterem powstania listopadowego (1830/31), który „za wolność...
„Lament świętokrzyski” – wypracowanie z utworu „Posłuchajcie, bracia miła…”
Tekst pochodzi z XV wieku. Posiada trzy tytuły. Tytuł „Posłuchajcie, bracia miła…” to incipit, czyli pierwsze słowa tekstu. „Lament świętokrzyski”...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *