Charakterystyka Karola Lwa – wypracowanie, A. Lindgren

Wypracowanie z języka polskiego jest charakterystyką Karola Lwa, jednego z głównych bohaterów powieści „Bracia Lwie Serce” autorstwa A. Lindgren. Poznajemy Karola jako wątłego i niezwykle szczupłego chłopca, zmagającego się z chorobą śmiertelną. Jednak bohater dowiedział się o tym fakcie zupełnie przypadkowo, podsłuchując rozmowę z matki z jedną z jej klientek. Karol bał się śmierci i był tym faktem przerażony. Jednak dzięki wsparciu starszego brata, Jonatana zrozumiał, że trafi w lepsze miejsce, gdzie nie ma chorób, bólu i cierpienia. Po śmierci obaj bracia trafili do Nangijali, gdzie cały czas spędzali razem. Karol nauczył się pływać, strzelać z łuku i jeździć konno. Robił wszystko to, czego nie mógł robić za życia. Karol zmienił się również charakterem. Stał się odważny, dzielny i odpowiedzialny. Bardzo troszczył się o brata i we wszystkim starał się go naśladować.

 

Wypracowanie zawiera  534 wyrazy / 3377 znaków.

Jednym z głównych bohaterów książki „Bracia Lwie Serce” napisanej przez Astrid Lindgren jest Karol Lew. Mieszkał on wraz z matką i starszym bratem, Jonatenem w małym i skromnym mieszkaniu w pobliżu ulicy Wiciokrzewu.

Karol był ciężko chorym dziesięcioletnim chłopcem, przykutym do łóżka. O tym, że jest śmiertelnie chory dowiedział się przypadkiem, podsłuchując rozmowę swojej matki z jedną z jej klientek. Sam mówił o sobie: „Bo ja nigdy niczym innym nie byłem, jak tylko dosyć brzydkim i dosyć głupim, zastrachanym chłopcem na krzywych nogach, i w ogóle”.

Sucharek, bo tak nazywał Karolka jego starszy brat, był samotnym i nieszczęśliwym dzieckiem. Ojciec odszedł, gdy on był jeszcze całkiem mały, a z powodu choroby nie mógł bawić się z dziećmi i spędzać czasu na zabawach jak one. Jego jedynym towarzyszem był Jonatan, którego bardzo podziwiał i kochał. Karol pragnął być taki jak on: silny, odważny i piękny.

Świadomość o rychłej śmierci bardzo wstrząsnęła chłopcem. Karol był przerażony i miał poczucie niesprawiedliwości. Bał się śmierci. Jednak za sprawą Jonatana, uwierzył, że po śmierci trafi do lepszej krainy, w której nie ma chorób, bólu i cierpienia, a czas płynie w niej zupełnie inaczej niż na Ziemi. Opowieści o Nangijali sprawiają, że chłopiec nabiera nadziei na lepsze życie i doznaje ulgi. Przestaje się bać.

Karol bardzo kochał swego brata i zawsze go podziwiał, dlatego też jego tragiczna śmierć bardzo nim wstrząsnęła. Jonatan uratował Karola wynosząc go na rękach z pożaru, sam przy tym odnosząc śmiertelne rany. Karol tęsknił za bratem i pragnął spotkać się z nim w krainie, zwaną Doliną Wiśni.

Po przejściu do Nangijali Karol zmienił się nie do poznania. Stał się zdrowym i sprawnym fizycznie chłopcem. Tryskał energią i młodzieńczym zapałem. Robił wszystko to, na co miał ochotę. Nauczył się wszystkiego, czego nie mógł robić za życia z powodu swej choroby: pływał, jeździł konno, nawet strzelał z łuku. Był szczęśliwy, że jest razem z bratem, i że obaj są zdrowi. Spędzał z bratem mnóstwo czasu.

Karol był niezwykle dumny ze swojego brata i z tego, że tak jak on nosił przydomek „Lwie Serce”. Jonatan stanowił dla niego wzór do naśladowania. To za jego sprawą i miłości do niego wykazał się odwagą i sprytem, ratując go z opresji. Udał się na ratunek bratu do Doliny Dzikich Róż.

Karol stał się dzielny i waleczny, kierował się w działaniu szlachetnymi pobudkami, niejednokrotnie świadomie narażał własne życie dla ratowania brata. Wykazał wielką troskę o losy Jonatana. Nie zostawił go samego. Był odpowiedzialny i bardzo odważny. Pokonał własny strach i stawił czoła przeciwnościom losu.

Karol był nieśmiałym i wrażliwym na krzywdę ludzką chłopcem. Opłakiwał śmierć Jossiego, pomimo iż ten okazał się zdrajcą. Nie czuł zawiści, nie był mściwy.

Ponad wszystko kochał brata i wszystko co robił, robił z miłości do niego. Jako dziesięcioletni chłopiec potrafił podjąć męską i dojrzałą decyzję o skoku w przepaść, by móc być z bratem. Przezwyciężył paniczny strach, by móc znaleźć się z Jonatanem w lepszej krainie. Wykazał się prawdziwym męstwem.

Karol Lwie Serce jest postacią pozytywną i godną naśladowania. Za wzór uczynił sobie brata i chciał postępować tak jak on. We wszystkim go naśladował. Był dobry, opiekuńczy, troskliwy i wrażliwy. Nade wszystko kochał brata i zrobił dla niego wszystko. Postępował godnie i uczciwie. Był dzielnym i prawym chłopcem.

Polska za panowania Stefana Batorego – historia
Po ucieczce Henryka Walezego do Francji w 1574 roku Polska ponownie stanęła w obliczu bezkrólewia. Aby zapobiec ponownej ewentualnej ucieczce...
Wypracowanie „Ferdydurke” W. Gombrowicza - ironia, groteska, tragizm
Ironia, groteska, tragizm jako wymowa utworu W. Gombrowicza w „Ferdydurke” Tragizm, groteska, ironia to znacznie różniące się środki literackie,...
Współczesność najważniejsze hasła epoki
Współczesność najważniejsze hasła epoki Do najważniejszych terminów i pojęć epoki współczesnej zalicza się następujące hasła: behawioryzm – ukształtowany...
Żeromski „Ludzie bezdomni” – znaczenie bezdomności w kontekście poszczególnych bohaterów
Bezdomność ma znaczenie metaforyczne w utworze pt. „Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego. Oznacza człowieka, który nie może odnaleźć się w społeczeństwie....
„Kryzys w branży szarlatanów” interpretacja wiersza, Konstanty Ildefons Gałczyński
„Kryzys w branży szarlatanów” interpretacja wiersza Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „Kryzys w branży szarlatanów” to jeden z wierszy autorstwa...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *