Wypracowania z lektur liceum, technikum

„Kronika polska” Galla Anonima – analiza „Kronika polska” Galla Anonima to jedno z najpopularniejszych dzieł średniowiecznej historiografii. Termin historiografia określa natomiast wszelkie dzieła piśmiennictwa obejmujące gatunki o treści historycznej czyli dla epoki średniowiecza tak popularne kroniki. Kroniki są gatunkiem opisującym historie państwa, stanowią więc niezbite źródło wiedzy na temat życia ówczesnego społeczeństwa i zachodzących w nim przemian. Dzieło Galla Anonima spełnia z pewnością spełnia te kryteria, jego analiza pozwala również

Gall Anonim – wzór władcy idealnego w „Kronice polskiej” Gall Anonim to po dziś dzień postać nieznana i tajemnicza nie udało się bowiem ustalić kim tak naprawdę był. Wiadomo jedynie, iż przyjęte nazwisko Anonim powstało od słowa anonimus czyli nieznany, samo imię Gall wskazuje natomiast na pochodzenie z krajów romańskich całkiem możliwe, że z Francji choć przez wiele lat uważano, że autor z pochodzenia był Węgrem. Dzieło jego jakim jest

Jedną z bohaterek dramatu J. Słowackiego pod tytułem „Balladyna” była Wdowa. Była ona matką tytułowej bohaterki i jej młodszej siostry Aliny. Była to już stara kobieta, strudzona ciężką pracą. Była prostą wiejską kobietą, dla której najważniejsze były jej obie córki.  Kobieta pragnęła dla nich lepszego i bardziej dostatniego życia. Marzyła, że obie wyda za „królewiców”. Matka po równo kochała obie, jednak jako, że Balladyna była pierworodną to jej poświęcała więcej

Jedną z postaci fantastycznych w utworze „Balladyna” J. Słowackiego była Goplana. Była ona nimfą i królową jeziora Gopło, dobrą wróżką, troszczącą się o swoje królestwo i wszelkie istoty w nim żyjące. Goplana była piękną istotą, budziła się razem z wiosną, uosabiała młodość, zwinność, powab. Była wszystkim tym, co zachwycało w przyrodzie, piękna, barwna, kolorowa, świeża. Budziła zachwyt i pożądanie. Jednak Pustelnik nazywał ją „wiedźmą goplańską”, bo lubiła się mieszać do

Grabiec był jedną z postaci występujących w tragedii J. Słowackiego pod tytułem „Balladyna”. Był on synem organisty, golibrody, który lubił wypić. Grabiec nie cieszył się dobrą opinią wśród ludzi. Był obiektem żartów i drwin. Nie miał bowiem żadnych aspiracji ani ambicji na życie. Władza kojarzyła mu się z lenistwem, piciem i pięknymi strojami. Całymi dniami przebywał w karmie i upijał się do nieprzytomności. To on był kochankiem Balladyny i obiektem

Jedną z bohaterek dramatu J. Słowackiego „Balladyna” była Alina. Była ona młodszą siostrą tytułowej Balladyny. Razem z matką mieszkały w ubogiej chacie pod lasem. Alina była śliczną młodą dziewczyną o typowej słowiańskiej urodzie, miała jasne włosy i fiołkowe oczy, różową cerę. Była bardzo delikatna i wrażliwa. Alina była skromną, miłą, życzliwą i uczynną dziewczyną. Była wrażliwa na piękno przyrody i otaczający ją świat. Dziękowała za wszystko co miała i nigdy

Jednym z bohaterów drugoplanowych powieści „Pan Wołodyjowski” był Adam Nowowiejski. Był on synem starego Nowowiejskiego, bratem Ewki i narzeczonym Zosi Boskiej. Był to dwudziestokilkuletni bardzo przystojny mężczyzna, wysoki brunet o smagłej cerze. Już jako nastolatek uciekł z domu ojca, który często karał go chłostą za najdrobniejsze przewinienia. Już jako nastolatek wcielił się do wojska, by służyć ojczyźnie.  Trafił pod skrzydła Michała Wołodyjowskiego. Był dzielnym i walecznym żołnierzem. Kochał się w

Arcydzieła literatury średniowiecznej Każda epoka posiada szereg dzieł literackich jednak jedynie niektóre z nich zyskują miano arcydzieł w przypadku epoki średniowiecza wymienić należy: „Wielki testament” Franciszka Villona. Utwór ten obejmuje w swej tematyce dwa główne wątki, miłość i śmierć a także problem przemijalności istnienia ludzkiego, życia i świata. Jak wiadomo są to tematy uniwersalne i ponadczasowe, ludzkość od zawsze bowiem stara się opisać i pojąć te dwa tak odmienne zjawiska.

Hassling Ketling of Elgin był z pochodzenia Szkotem mieszkającym w Polsce. Ubierał się wytwornie i elegancko, miał nienaganne maniery. Był człowiekiem oczytanym i inteligentnym. Miał jasny i bystry umysł. Żaden szczegół nie umykał jego uwadze. Był bardzo przystojnym mężczyzną, miał błękitne oczy, długie włosy, foremne rysy twarzy i brodę. Swoją osobą zrobił ogromne wrażenie na Krzysi Drohojowskiej, która się w nim zakochała. Od pierwszego wejrzenia i on zakochał się w

Azja Tuhaj-bejowicz był synem tatarskiego wodza Tuhaj-beja. Był to „człek bardzo młody, bo ledwie dwadzieścia kilka lat wieku liczący”. Był bardzo przystojnym mężczyzną o egzotycznej urodzie. Z jego oczu płynęła jednak dzikość i okrucieństwo. Był bardzo tajemniczym człowiekiem, małomównym i dość skrytym. Rzadko się komukolwiek zwierzał ze swoich planów. Jeśli kochał to namiętnie, jeśli nienawidził to okrutnie, mścił się bezlitośnie na swoich oprawcach i na wszystkich tych, którzy mu się

Poniższe wypracowanie stanowi charakterystykę Krysi Drohojowskiej, drugoplanowej bohaterki powieści H. Sienkiewicza pod tytułem „Pan Wołodyjowski”. Po śmierci ojca młoda Krzysia, bo tak mówili do niej bliscy, trafiła pod opiekę siostry pana Michała, stolnikowej Makowieckiej. Miała czarne włosy i błękitne oczy. Miał smukłą i szczupłą sylwetkę.  Była uzdolnioną muzycznie dziewczyną, pięknie śpiewała i bardzo dobrze grała na lutni. Swoim śpiewem oczarowywała słuchaczy. Zauroczyła nawet samego Michała Wołodyjowskiego. Bohaterka była bardzo ciepłą